Giniesz w tłumie

[Poezja to życie]

Krótko tak

Jak ciebie mi brak

 

Bo giniesz w tłumie

Tak jak wielu nas

 

Nie zdając sobie sprawy

Jak upływa czas

 

Obracając wszystko

W popiół i proch

 

[rusłan]

@Poezja to życie "jak upływa czas".

No właśnie. Jest taki paradoks Zenona z Eleni. Człowiek aby przejść z domu do sklepu musi pokonać najpierw połowę drogi. Ale wcześniej musi przejść połowę połowy drogi. Żeby to zrobić musi przejść połowę połowy połowy....itd.  W efekcie nigdy do sklepu nie dotrze. 

A sam wiersz fajny jest.

r.

[Alicja_Wysocka]

@Poezja to życie Przypomina mi się fragment z Lema, może niedokładnie, ale sens chyba załapiesz.

Przypuśćmy, leżysz sobie wieczorem i zasypiasz. Myślisz o tym, co będzie jutro, widzisz drogę do pracy, widzisz przejście przez ulicę, widzisz jak przechodzisz. W pewnym momencie, jesteś na tym przejściu dla pieszych, przypominasz sobie jak wczoraj leżałeś i myślałeś jak będziesz za niedługo tędy szedł. No i zapętla Ci się czas, i nie wiesz czy jest dzisiaj czy wczoraj, zasypiasz czy idziesz, jak jest naprawdę?

Z pozdrowieniami, a propos czasu :)