półcień

[marekg]

miasto pędzi w neonach
w nikczemnych strofach
gaśnie chłodny dzień
nie zdążę wszystkiego zapisać
kolory słów huśtają się na wietrze

dalej są schody i kilka fragmentów
codziennej prozy
już śpią ci których kocham

[tetu]

Minimalistycznie, ale tutaj więcej nie trzeba. Pomijając całość, która jest dobra, zestawiłam sobie tytuł z ostatnim wersem i tu otwierają się możliwości. Poczułam, że w ten wiersz można wejść znacznie głębiej, otworzyć jeszcze jedne drzwi i zgłębiać to co za nimi. W zasadzie już sam tytuł (oczywiście biorąc pod uwagę treść) można analizować odrębnie, zastanowić się kim/czym tak naprawdę jest ten półcień, który tutaj tak mocno wybrzmiewa. Brawo Marku. Pozdrawiam.  

[Nata_Kruk]

@marekg.. Twój "półcień", jest jak dobra, smaczna czekoladka. Dołączam do słów, @tetu

Pozdrawiam.