Art. 163. § 1.

[Roma]

brzuchem do ziemi!

 

nadgarstki krzyżuję, zrosną się w sacrum jak kręgi kilka warstw pod.
(żałuj za grzechy
niepopełnione)
żałuję.
 
znam swoje prawa, rozumiem,
mogę zachować milczenie, ale powiem prawdę,
opowiem jak było.
że tamtej nocy padało, tak jak lubię, ale brakowało ciepła.
że chciał mnie utulić, ogrzać... a ja się bałam.
że zamiast serca rozpaliłam wpierw gardło, a potem żołądek.

 

że teraz nie płonę, a się palę. 

 

 

Edytowane 20 Marca przez Roma (wyświetl historię edycji)

[Domysły Monika]

@Roma zapewne już to wiesz ale napiszę by pamięć tą myśl wiecznie niosła...

Jesteś genialna, twoje pisanie sztos

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Roma]

@Domysły Monika cieszę się, że moje wiersze trafiają w Twój gust i cieszę się na każdy Twój komentarz, bo widać, że czujesz poezję :) 

absolutnie daleko mi do bycia genialną ;)

pozdrawiam, dziękuję pięknie i dobrej nocy życzę.

[Nefretete]

@Roma Mocny tekst!

Pozdrawiam

[UtratabezStraty]

@Roma , no to tym razem ja się muszę spytać: Artykuł 163 paragraf 1, ale jakiej ustawy???

[Roma]

@Nefretete dziękuję ;) pozdrawiam również

@UtratabezStraty ajj zapomniało mi się ;) Kodeks karny. 163. § 1. Kto osobę, względem której ma obowiązek troszczenia się, pozostawia w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.

[iwonaroma]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Alicja_Wysocka]

@RomaW mój gust też celujesz, chyba już to mówiłam.

Chociaż mniej gustuję w wolnej poezji, ale Twoja leży mi jak ulał :)

[Nata_Kruk]

brzuchem do ziemi!

 

nadgarstki krzyżuję,

zrosną się w sacrum,

jak kręgi kilka warstw pod.
(żałuj za grzechy niepopełnione)
żałuję.
 
znam swoje prawa, rozumiem,
mogę zachować milczenie,

ale powiem prawdę,
opowiem jak było.

że tamtej nocy padało, tak jak lubię,

ale brakowało ciepła.
że chciał mnie utulić, ogrzać...

ale ja się bałam.
że zamiast serca

rozpaliłam wpierw gardło,

potem żołądek.

 

teraz nie płonę,

a palę się. 

 

 

@Roma ... nie krzycz na mnie... treść świetna, lubię takie mocne "uderzenia" w wersach....

czytam, jw. maleńkie co nieco, z lekka inaczej, ale tylko.. z lekka.

Pozdrawiam.

[mariusz ziółkowski]

@Roma Bardzo podoba mi się perspektywa z jakiej opisujesz. Jeśli mogę wyrazić opinię o zapisie, to oba są dobre. Różnią się tylko drobnymi niuansami w odbiorze. Pozdrawiam.

[Roma]

@Alicja_Wysocka wspominałaś ;) bardzo się cieszę w takim razie i dziękuję pięknie ;)

@Nata_Kruk nie krzyczę xD

pięknie czytasz ;) dziękuję bardzo za wejście w treść i podobanie. Pozdrawiam wiosennie ;)

@mariusz ziółkowski miło mi bardzo ;) myślę, że masz rację, a na Twoją opinię zawsze chętnie spojrzę ;) Pozdrawiam również.

Edytowane 21 Marca przez Roma (wyświetl historię edycji)

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Roma "Moja wina, moja wina...lecz, gdzie szukać winowajcy-ów."

                                                           Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Roma]

@Wiesław J.K. właśnie. Pozdrawiam i dziękuję, że zajrzałeś :)

[tetu]

Oj mocny wiersz, mocny. Ale tutaj tak trzeba, inaczej się nie da. 
Lubię mocne rzeczy i odważne pisanie. Sama niejeden taki tekst popełniłam:) 
Zapis nie przeszkadza, choć propozycja Naty co nieco tutaj uporządkowała, tyle tylko, że czasami trzeba wyrazić emocje jakby jednym ciągiem, to też jest pewien rodzaj ekspresji, a nam nie pozostaje nic innego jak odczytać zgodnie z zamiarem autora. Pozdrawiam. 

[Roma]

@tetu masz racjé, wersja Natki jest czytelniejsza, ale jak wspomniałaś, ten wiersz musi wyglądać właśnie ta. Bardzo mi miło, że Ci się podoba :)

"Lubię mocne rzeczy i odważne pisanie. Sama niejeden taki tekst popełniłam:)"

...chętnie do Ciebie zajrzę, bardzo chętnie.

Dziękuję bardzo za komentarz i pozdrawiam :)

 

[Roma]

@andreas @MIROSŁAW C. @any woll @Rafael Marius @Starzec dziękuję ;)

[UtratabezStraty]

@Roma , to już twój drugi wiersz inspirowany kodeksem karnym! Przynajmniej z tych, które znam. Dlatego na podstawie twojego wiersza "weź mnie", gdzie słowami "wejdź pod skórę" chyba zachęcasz to interesowania się twoją osobą, pragnę wyrazić moje zaciekawienie i zainteresowanie twoimi poetyckimi ciągotkami do kodeksu karnego. :) ;) Możesz coś na ten temat opowiedzieć albo i nie opowiedzieć. Ja w każdym razie coś napiszę o moich pierwszych kontaktach z kodeksem karnym. Ponieważ mój dziadek był kuratorem sądowym zawodowym dla nieletnich oraz kuratorem społecznym dla osób dorosłych, to w domu miał kodeks karny, który lubiłem od czasu do czasu poczytać. Miałem wtedy chyba 12 albo 13 lat. Była to końcówka PRLu, owa wersja kodeksu karnego przewidywała jeszcze karę śmierci za przestępstwa gospodarcze. I to był mój pierwszy kontakt z tego typu owocami polskiego ustawodawstwa. :) 

[Roma]

@UtratabezStraty hej :) to, póki co, moje jedyne wiersze w tej tematyce... choć pewnie nie ostatnie. Kodeks karny, pracy, czy cywilny to moim zdaniem dobra podstawą do napisania jakiegoś utworu. Nie będę udawać, że się na prawie znam, ale się dokształcam, tak po prostu, dla siebie. Pisanie wierszy powoduje, że szukam nowych tematów, zazwyczaj bardzo życiowych i potem jak znajduję coś godnego uwagi to się w tym powolutku zatracam. Obecnie właśnie medycyna i prawo mnie zaciekawiły :)

Praca kuratora musi być bardzo wymagająca, na pewno odpowiedzialna. Zawsze doceniam ludzi, którzy się tak trudnych zawodów podejmują i dobrze się z nich wywiązują. 

Fajnie dowiedzieć się o Tobie troszkę więcej, także bardzo dziękuję za ten komentarz :)