Historia edycji

Dłonie na pieniądze chciwe, Lecz do pracy nierychliwe, Kłamstw i oszczerstw pełne usta, Jak u gęsi szyja tłusta.   Brzuch pękaty niczym beczka, W głowie słoma albo sieczka. Język ostry, jadowity, Ucho czułe – na zachwyty.   Głowa pusta niby skrzynia U bankruta spod Olsztyna, Mózg i serce otłuszczone, Więc swych funkcji pozbawione.   Co to jest za kreatura, Brzydka że aż cierpnie skóra? Uświadomię miasta, wioski, Że to poseł był pisowski.   Lecz pamiętnej tej niedzieli, Gdy rząd diabli wreszcie wzięli, Tłuste koty w kraju całym Swe kuwety – pochowały.   I nasz poseł ulubiony, Od koryta odstawiony, Już w luksusy nie opływa, Tak to czasem w życiu bywa.   Już niedługo się okaże, Że nie umie być murarzem, Sklepikarzem, reporterem, Umie być jedynie – zerem…

@Manek

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Masz sporą sprawność w pisaniu, takim jak lubię, szukam i chcę. Zacytowałam Ci smaczek, po którym się oblizuję :)

@Rafael Marius No trochę w tekście mi o to chodziło. Takie dobre i celne i skuteczne zagranie. No nie wiem takie skrócenie dystansu.  

wspaniałe wyznanie   chciałby usłyszeć niejeden takie wspaniałe wyznanie poparte życiem jak w niebie a nie oczarowaniem   :))

@Rafael Marius na tym terenie, pierwszym chętnym zwierzęciem będzie żmija zygzakowata.