Wdzięczność

[wertykalnie]

Za słońce prażące z miłością

małe nóżki biedronki

Za głowę, która ciągle marzy

fiołkowy zachód spowijający łąki

Za słowa, które się zapisały w pamięci

i te, które nie przyszły mimo moich chęci

Jest jak ostatnia róża na przekwitłym krzaczku

Albo jak pierwszy zielony listek po zimie

Była okazja parę razy

Zanurzyć się w niej i poczekać aż minie

wszystko złe co się może zdarzyć

Zachłysnąć się i opaść spokojnie

 

Nie przyjęłam zaproszenia.

 

Miałeś rację, że tak trzeba

Póki raczej coś jest niż nic

Póki mogę chwycić za ręce

To spojrzę odważniej w Ciebie

Schylę głowę w niemej podzięce.

 

alicja

Edytowane 11 godzin temu przez wertykalnie (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

U nas już są zielone listki.

Może i u Ciebie będą.