Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Świetliście w deszczu


Rekomendowane odpowiedzi

@Łukasz Jasiński nie wdając się w szczegóły przyznaję, że ma pan rację. A więc zmieniam i dziękuję. ;) 

@Alicja_Wysocka oby każdy z nas doszedł tam, dokąd chce dojść. :) Dziękuję. :) 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oj tam, oj tam, to metafora z tą drogą donikąd i zarazem do gwiazd. ;) Dziękuję. :)

@andreas dziękuję. Miło mi, że się spodobało. :) 

@mariusz ziółkowski dziękuję i również pozdrawiam. :) 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@ViennaP

 

Nie wnikam w formę białego wiersza - lirykę, jednak: czytam tak...

 

I właśnie spójrz: to ja ta -

burza i tęcza i łza i łza i łza 

 

i wiatr i deszcz i wiatr

i ten gorzki już śmiech i świat 

 

mam u stóp i sama idę 

donikąd już idę i idę i idę 

 

w stronę wyblakłych gwiazd -

to twój i mój dom - życia zjazd,

 

jestem słońcem we włosach -

to ja i suche łzy w oczach 

 

i marzenia pogubione w snach

i motyl w dłoni i wielki strach 

 

i tamten rajski ptak -

to ja ta i cichy już znak - 

 

idę donikąd już 

uparcie w stronę róż...

 

I to by było na tyle...

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • "Szczęście, owszem się zdarza. Starczy mieć guzik i spotkać...kominiarza." - Sztaudynger
    • Z subtelnym poczuciem humoru. Świetnie! Pozdrawiam serdecznie i może dodam swoich pięć groszy.   Roztargniony zakochany   mistrz interpunkcji słał z Ciechocinka miłosne maile lecz bez przecinka więc wyczuła że mu się śni upragniona kropka nad "i" dość oczytana na szczęście Inka
    • Gra z nami życie jak tyko chce, Łudzi nas szczęściem, dajemy się Wabić i słuchać, i dążyć tam, Tam gdzie pułapki zastawia nam. Wpadamy w sidła, myślimy że Szczęście chwytamy, po życia kres. Ułuda wielką cieszymy się.... Zostaje tyko zgryzota, cierń. Może ktoś "mądry'" i oprze się, Złudnym nadziejom odpowie.... nie. Może... lecz z życiem nie wygra się, Z czasem swą mądrość .....nieszczęściem zwie. Czy wolą silną opierać się? Czy jakiś mędrzec może to wie? Czy może lepiej z życiem iść w tan? Lecz czy to ważne??? ....efekt ten sam.
    • Pewna pani bardzo lubiła flirt i grę. Gdy czegoś chciała, mówiła: „chcę”.   Kręciła lokiem, rzucała okiem i usta miała czerwone. A w słowie „chcę” jej „ę” miało filuterny ogonek.   Zalotne brzmienie jej trzepoczących rzęs, burzyło słów jakikolwiek sens.   I czarowała, kokietowała, serce jej drżało namiętnie. A w słowie „drżę” jej „ę” ogonkiem igrało ponętnie.   Aż kiedyś raz, pojawił się przystojny pan, który w zanadrzu miał sprytny plan.   Objął ramieniem, ściągnął na ziemię, rzucił intencją szaloną. Nie dał się zwieść, nie dał się nieść : -„Zostaniesz moją żoną.”   Przepadło gdzieś „chcę”, rozmyło się „ę”, a w kokieterii „i” kropki zgubiło. W jej drżącym „tak” nie było już gry... Była po prostu… miłość.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Trochę żal, fakt ale trudno sobie wyobrazić kapelusz na głowie w tłoku w autobusie czy tramwaju. Trzeba by do powozów wrócić, a świat przecież kręci się coraz szybciej. Jednak na odę do kapelusza, zasługuje :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...