Biurowa Walentynka

[JAPA]

 

Słodka czekoladka,
Walentynka mała,
na stoliku położona,
Może się domyśli On,
Może się domyśli Ona.

 

Zagubieni w labiryncie
pięter, biurek, korytarzy,
Ona o nim myśli,
a On o niej marzy.

 

Trudno czasem…
Tak trudno się odważyć,
uczucia swe wyrazić.
Whisky z colą nie pomaga,
rano kac i zgaga.

 

Liścik, karteczka mała,
na stoliku położona,
Może się domyśli On,
Może się domyśli Ona.

 

Mijają sekundy, minuty,
tygodnie, miesiące,
wschodzi i zachodzi słońce.
Mijają się niby przypadkiem,
w windzie patrzą ukradkiem.

 

Serduszko z czekolady,
może dziś się odważy,
może coś się wydarzy.
On o niej myśli,
Ona o nim marzy.

...

A Walenty w niebie się śmieje,
z Kupidynem wóde chleje.
• Łu bu du bu, łu bu du bu, niech nam żyje prezes klubu.
• To wierszowałem do „szafy” Ja Pa

Edytowane 14 Lutego przez JAPA (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Fajne. Nieśmiali i niezdecydowani mają pod górkę, bywa, że stromą. Pozdrawiam