Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@andreas 

Dla mnie obrazowo, jest tu trochę sarkazmu, humoru.. przyznam że treści Twoich wierszy mieć w zasobie prywatnej biblioteczki, czyniły by ją bogatszą o dobry tomik wierszy.

I tak przy okazji twój wiersz pobiegł mi do Michała Bajora..

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pozdrawiam 

 

Opublikowano

@andreas Co też Ci chodzi po głowie?

Źle się wyspałeś albo coś niedobrego zjadłeś.

Powiem szczerze mnie współczesny artyzm nie zawsze zachwyca.

Jak czytam niby wiersz - nie wiem o co chodzi, ponoć to moja wina ok.Jak słucham piosenki, nie ma melodii do powtórzenia, jeśli patrzę na obraz, nie wiem co przedstawia, to samo z rzeźbą, modą itd.

Może już zatarła się różnica między słowem cudowne, a cudaczne, bo to w końcu takie bardzo podobne słowa?

Jak Cię przekonać, że pięknie piszesz?

Pozdrawiam serdecznie :)

 

Opublikowano

@Alicja_Wysocka Napisałem to tak z przekory ,dla "jaj". A odnośnie teraźniejszości mam identyczne odczucia jak Ty. Piosenek nie rozróżniam i się zastanawiam czy może wszystkie piękne melodie już zostały napisane i nie ma innych możliwości kombinacji nut.A w ogóle to widzę pauperyzację intelektu mas. Pozdrawiam serdecznie.

@mariusz ziółkowski Super odpowiedź.Pozdrowionka.

@Domysły Monika Michała Bajora wysoko cenię.Duża klasa. A jeśli chodzi o tomik, podaj mi swój adres na maila,wyślę Ci.Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • kto ma oczko to niech mrugnie kto widoczny niech nią gniecie kto zaocznie miałby wśród niej wdzięk rozłożyć w bransoletkę   kto ma dziubek, niechaj wróbla precz wstręt daje auto'braniem kto dopuszcza, ciałem zrównać armat turę w ciągłość sprawną; któż nie zmusza się w atrament do warunków międzyrzecznych ciemnych ścianek nieraz danym wymalować wniosek sprzeczny    
    • @natalia Bardzo ciekawe opowiadanie, psychologiczne, obrazujące zachowanie młodego człowieka wobec swojej rówieśniczki, często niemiłe, rzadziej agresywne, pobudzające chęć odwetu dla takiego zachowania, zwłaszcza, gdy było się świadkiem podobnego zdarzenia lub nawet, gdy przydarzyło się nam coś podobnego osobiście. Nie mam zamiaru bronić takiego zachowania, ponieważ mają na to wpływ różne czynniki i okoliczności życiowe i zdarza się to w każdej ludzkiej społeczności. Zapewne jest w tym lekcja do przerobienia dla agresora, ale także dla osoby niemiłe nagabywanej. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Czytając to zdanie moja wyobraźnia przedstawiła mi duże sklepowe okna wystawowe, a tam ukazane obietnice radości po udanych zakupach. Ogólnie mówiąc, każde okno, od zewnątrz lub wewnątrz potrafi wzbudzić ciekawość. @Domysły Monika Zwykle moc wiersza jest w samym tytule, który potrafi zaprosić do lektury. Taka melodia to zapewne pozytywne myślenie, a wówczas świat nabiera kolorów tęczy. Pozdrawiam!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

            @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @natalia Bardzo ciekawe opowiadanie, psychologiczne, obrazujące zachowanie młodego człowieka wobec swojej rówieśniczki, często niemiłe, rzadziej agresywne, pobudzające chęć odwetu dla takiego zachowania, zwłaszcza, gdy było się świadkiem podobnego zdarzenia lub nawet, gdy przydarzyło się nam coś podobnego osobiście. Nie mam zamiaru bronić takiego zachowania, ponieważ mają na to wpływ różne czynniki i okoliczności życiowe i zdarza się to w każdej ludzkiej społeczności. Zapewne jest w tym lekcja do przerobienia dla agresora, ale także dla osoby niemile nagabywanej. 
    • Rozjaśnia się. Świat budzi się z koszmarnego snu. Barwy są pełne. Powietrze lekkie.   Wszystko dzisiaj niesie obietnicę. Każdy w swoim oknie maluje nową wizję: Śmiech i taniec.   Czy radość dzisiaj wzmacnia? Czy przez nią każdy czuje się zjednoczony? Czy smutek ciągnie w dół? Czy jest pokojem bez drzwi i nikt nie wejdzie?   Gdzie rozkwitnąć, by móc się pomnożyć w radości na zawsze?   Znaleźć spełnienie, Otworzyć się na siebie. Stworzyć taką melodię, przy której... Tańczysz.            
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...