Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Wiesław J.K.

W podstawówce takie zabawy to by były okrzyknięte deprawacją dzieci i młodzieży :) 

Chociaż... ja sama miewam szkolne fantazje, ale to akurat nie tu.. xd

Aczkolwiek miło mi poznać Twoje spojrzenie i skojarzenia :)

 

Serdecznie :))

 

Deo

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Deonix_

@Deonix_O jakich zabawach mówisz? O jakiej deprawacji? O jakich skojarzeniach? O jakim spojrzeniu? Wspomniałem o zeszytach jakie pamiętam z podstawówki, lata 60 i 70 ubiegłego stulecia. 

Obejrzyj powyższe zdjęcia!

Edytowane przez Wiesław J.K. (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Wiesław J.K.

Rozumiem, rozumiem. Zeszyty jak zeszyty, sama w podobnych pisałam, 

chociaż to było znacznie później. Ale ławki już mieliśmy inne, lżejsze, bardziej stolikowato-biurkowe. 

A co do deprawacji, to był po prostu taki żarcik w kontekście powyższego utworu, nic nadto :) 

Ale niedospana jestem ostatnio, więc mi dziwne (niekoniecznie zrozumiałe) dowcipy wychodzą :)

 

Deo

 

@Łukasz Jasiński

Ano można :) 

Dziękuję :)

 

Deo

 

@FaLcorN

@Radosław

 

Dziękuję bardzo również :)

 

Deo

Opublikowano

od wieków ślina starczyła zawsze

a teraz pragniesz aż smoły nocy

ja zaś olejek słońcu ukradnę

zbiorę z promiennych jasnych warkoczy

 

i zostaw ukrop ten podkołdrzany

już się rozpływasz w cieple mych dłoni

w zimowym słońcu są zakochani

ciałem ciut starzy sercem zbyt młodzi

:)

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Deonix_ ... "Na brudno".. czyli, jakby w brudnopisie zapisane myśli... jest w treści drugie 'denko' (?)..

życie pod wspólnym dachem i.. smoła nocy.. która jest czymś, czego peelka wolałaby nie doświadczać..

chyba dobrze czytam (?)
Ostatnia strofka... nie chciałabyś.. "a później".. jako samodzielny wers i "na zawsze" - kończy,  co Ty na to.?

 

a później               
możemy wspomnienie zapisać 
na czystej pościeli albo wyrwać 
splamioną kartkę z zeszytu
na zawsze

Opublikowano (edytowane)

@Nata_Kruk

Co do ostatniej zwrotki, to pierwotnie ona wyglądała tak:

 

a później możemy wspomnienie

na czystym podkładzie zapisać

albo na zawsze już wyrwać

splamioną kartkę z zeszytu

 

I tutaj mogę faktycznie pomyśleć nad Twoimi propozycjami. 

Ale wcześniejsze? Hmmm, nie wydaje mi się, żeby te "powtórzenia" były drażniące, 

"wystarczy", wg mnie za bardzo wydłuża frazę. 

 

Na brudno, jak najbardziej, ma drugie dno :)

A co do smoły nocy, to Ci powiem - i tak, i nie :) 

Jak zawsze przy przełamywaniu własnych granic - ekscytacji towarzyszą obawy :) 

Dzięki za zatrzymanie się :)

 

Pozdrawiam :) 

 

Deo

 

P.S. 

Poza tym - no wiesz, to jednak na brudno, więc idealnie być nie musi ;p 

@Domysły Monika

Pięknie dziękuję :) 

 

D. 

Edytowane przez Deonix_
P.S. (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Z deszczowej krainy:   - Jesienno-morowo, jak długo będzie jeszcze padać?! Martwi się szeregowy kolegą. Aż padnie jak długi.
    • @sam_i_swoiZgodzę się, ale czasami nie ujawniam swoich odczuć. :)  Dla mnie Twój wiersz jest jak zapis nocnego zmagania – koszmaru, który nie tylko straszy, ale też próbuje wedrzeć się do twojej świadomości i słów. Czuć tu walkę – między strachem a siłą. Zegar, którego wskazówka nie drgnie, tworzy obraz zawieszenia, jakby czas w koszmarze zatrzymał się. Jak zapis konfrontacji z czymś wewnętrznym i trudnym. To moja interpretacja - może płytka, ale jako czytelnik tak to odbieram. 
    • Na odprawie szpiegów:   - Będziemy jeszcze w kontakcie! Pocieszał "kabel" swoją "wtyczkę".
    • @Berenika97 :) Oj nie tak, lubię określenie spryciarz! :) Od dawna, lub od dawien, bawiąc 'parałem' się sztuczkami słownymi. Nie wiem jak te sztuczki przystają do języków obcych, ale w naszym ojczystym języku to coś nienazwanego. Dostrzegasz tylko wierzchołek, a jest tam (hoho) i więcej :) Opowieść nie cała, ale wystarczająca, zgodzisz się ze mną? :)  
    • @Migrena To mocny, mroczny tekst na granicy psychologicznego thrillera i tajemnicy kryminalnej. Niezwykła atmosfera dwuznaczności - nie wiadomo do końca, czy narrator jest świadkiem, ofiarą manipulacji, czy może sam staje się mordercą. Ta niepewność trzyma w napięciu. Grozę budują przedmioty - zardzewiały gwóźdź, ciepły młotek. I scena z córką i pytanie "czy to coś, co patrzy przez twoje oczy, też śni?" Budujesz niepokój i klimat narastającego lęku. Motyw snów, w których "śni się za niego" czy zapisków w dzienniku, których nie rozpoznaje - to niezwykły obraz psychologicznego rozpadu. To studium paranoi. Aż ciarki chodzą po skórze!  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...