Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

...To BoLi....

BeZDoMnA_ŁzA
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

BeZDoMnA_ŁzA

BeZDoMnA_ŁzA

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

skowytem bólu i żalu
upojona zachłannie oczami
w których odbite
szydercze uśmiechy

krzyczała rozpaczą
wołając o pomoc
samotna w swoim świecie
walczyła tak zawzięcie

upadła na ziemię
z podciętymi skrzydłami
ciągle jeszcze pocieszając
zakrwawione dusze

doczołgała się do ciszy
gdzie w błagalnym geście
wyciągnęła ręce
ogarnął ją spokój

plączące się płaczące słowa
dziwnym dźwiękiem
z piersi wyrwane
..pora odejść - godnie..
anetzka

anetzka

Opublikowano
Opublikowano

Poruszyłas tu bardzo ciekawy temat:godnaej śmierci-często czytając literature wojenną zastanawialam sie,czy istnieje cos takiego jak godna śmierć,czy jest jakaś różnica między tym czy umierasz na gilotynie,czy śmiercia naturalną-przecież smierć równa śmierci..
Ale oprócz tego łezko poruszyłaś jescze jendą dla mnie ważną kwestię-indywidualności.
Ciagle staramy się ,by ktos nas zauważyl,by móc jakos naznaczyc swoją obecność,by być kimś..i oto czym sie stajemy-tym prochem z którego powstaliśmy..i okazuje sie ,że jedynym sposobem,żeby zostac zauważonym jest zginąc z mieczem w dłoni..mieczem słów,w zbroi czasu spędzonego tu na ziemi..musimy zginąć walcząc o nas byt...Poruszył mnie..

Sławomir_Leman

Sławomir_Leman

Opublikowano
Opublikowano

czytam co piszesz, nie mam jeszcze zdania na całość,wyrażasz się dłuższymi formami,dużo opisów które same moga znaczyć wiele,nie będę Cię oceniał bo nigdy tego nie robię,odczytałem tu osobę która żyje w sprzeczności z sobą i przeciw światu do którego "mimo" chciała i moze nadal chce należeć,tyle wyczytałem,jak coś z tego chciałaś przekazać to udało sie :) ! z pozdrowieniem

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Krótko

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Konrad KoperA polityk: Mówił o otwartości a na koniec się zamknął. :)
    • Jacek_Suchowicz
      wolę rosołek

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      @Annna2 to wiersz kulinarny - lubię rosołek :)))) ministrów proszę nie wymieniać     @Berenika97 nie ma wyboru  musi dać czadu za chwilę po nim nie będzie śladu   może rosolek lub ogórkowa albo krupniczek lub też szczawiowa :))
    • Berenika97
      Pytania grochem o ścianę

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @LeszczymNie ma się czym przejmować, bo pytania są ważniejsze od odpowiedzi. 
    • Arachrine
      Maszyna

      Przez Arachrine · Opublikowano

      Znowu to samo. Próbują wcisnąć mi kit, że wiedzą lepiej. Że wersja życia, którą nauczono w reklamach to jedyny sposób, żeby czuć się dobrze. A ja przecież czuję się dobrze. Nawet lepiej niż dobrze. Nic mnie nie gnębi. Myślą, że coś ukrywam. Biorą to za jakąś tandetną tajemniczość. A ja? Chcę tylko… jak myślisz?   Znowu to samo. Tyle do zrobienia, a nie wiadomo w co w ręce włożyć. No dobra. Dobrze wiem. Pranie, gary, całe to życie. Odkładam, no i co? To nie jest tak, że mam depresję. To nie jest nic takiego. To zwykłe przemieszczanie priorytetów. Przecież mógłbym to zrobić, gdybym chciał. To nie jest też tak, że zapominam. Po prostu tego nie robię. Ale to jest decyzja. Jak już nie będę miał wyjścia, to w końcu to ogarnę. A teraz…   Znowu to samo. Obiecanki-cacanki. „Nie, dzisiaj nie mogę.” Przysięgi ze skrzyżowanymi paluchami. Aj tam, paluchy już nawet nie są niepotrzebne. Dawno przestałem widzieć wartość w swoich przysięgach. Ale, żeby było jasne, to nie jest tak, że tych ludzi nie lubię. Że przeszkadza mi ich towarzystwo. Mam po prostu ważniejsze rzeczy na głowie. Ale przecież jakbym powiedział im wszystkim prawdę… no właśnie. Co by było? Nie mam czasu na pierdoły. Na szukanie radości w piwkowaniu czy co tam jeszcze robią „normalni ludzie.” To nie żaden cholerny introwertyzm. Umiem gadać jak człowiek. Po prostu tego nie chcę. Zamiast tego…   Znowu to samo. Lista się poszerza. Miałem zadzwonić do matki. Chociaż dać znać, że jeszcze żyję. Opowiedzieć o pracy i o innych bzdetach, które mówi się matkom. I to nie jest tak, że jej nie kocham. Albo że zapomniałem. Po prostu… jeszcze trochę pobalansuję na granicy. Znajdę lepszy moment. Zadzwonię do tego znajomego – nie dziś – co mu to kiedyś obiecałem. Przyjdzie czas na przerwę. Wiem, że zawalam, ale nie zamierzam się poprawiać. Jeszcze nie teraz. Za dużo mam w głowie i muszę… już się domyślasz? Już wiesz, co chcę powiedzieć?   No właśnie. Coraz tego więcej. Już niedługo trzeba będzie ogarnąć życie. Ale jeszcze nie.   Więc może jestem maszyną, a nie człowiekiem. Bo zamiast troski te wszystkie uciszać, chcę tylko… Pisać. I pisać. I pisać.
    • Berenika97
      zapowietrzenie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Wiesław J.K.Jeżeli są z wiatrem za pan brat to już wiem, dlaczego nie mogę ich złapać ani poskładać. :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...