Sławomir_Leman

cóż mogiem napisać,czepili się że osobiste-pisz osobiście ile tylko będziesz chciała odsłonić,jeśli chodzi o treść pododba sie, może jakbyś dopracowała formę słów i kształtu reszta by uklękła :) pozd.

chyba pomyliła Ci się strona z ta na której wysyła sie maile...bo coś tam słyszałem i tego tu być nie powinno

no i ładnie, skoro potrafię to sobie namalować w wyobraźni to mi starcza, jak miałbym się czepić to nie pasują mi te "blade gwiazdy" na koniec, może zbyt przenośnie,a może za dużo nieba skoro już jesteś na ziemi, nie wiem, ale to nic nie zanaczy - jest ok. :)

długo mnie tu nie było amen nie wzdychało za mną czart rozbójnik nie pytał wszystkie drogi w to samo miejsce a miejsca te same wszędzie tylko miłość jak Żyd (sprzedaje się chętnie ale dużo bierze)

pożegnajcie ode mnie wszystkie uschłe kwiaty zapomnienia wszystkie morały i tajemnice życia pożegnajcie czas kwitnienia i czas umierania mrozy deszcze słońce i meteory wszystkie twarze bezimienne wszystkie upokorzone uczucia kolce róży dzikiej pozdrówcie i sadzę na czerwonym dachu pożegnajcie te pieśni które echo zabrało w swój świat i ciszę świętą przyjaciela srebrnego przyprowadźcie kiedy do baru Piotra – świętego na grzane piwo

chodzę w miejscu krok wstecz krok wstecz to jakby oblizywać brudne butelki potrzebuję czegoś niszczącego nerki miłości

niejedna gałąź pod ciężarem sznura – Judasza oderwała się z płaczem piskliwym od źródła życia z ironią na twarzy i wzrokiem dość daleko obłąkanym by nie czuć śmierci zdejmowałem sobie z szyi pętlę ...błogosław Panie nowe życie...

dzban co kiedyś ucha stracił dziś za wodą tęskni wspomnienie jak ściśnięta w ręku róża cieszy a z oczu łzy wyciska wszystko tylko nie bardzo wiadomo z wczoraj czy z dziś zapomniane stare kolejki słów nie zapisane stukotem wyczekiwanie na ptaka z listem

śmierć psa – ulicznika w niczym nie zaważyła ostatnie ptasie okruchy zagłuszył pociąg towarowy cmentarze wypchane po brzegi ostatnim granitowym odbiciem człowieka milczą wino pnie się w górę niebieską oplata dłońmi kielich życia

a jedno co mi się kłóci to "zasmarkana" - to kojarzy się z dziecinnością, a słyszymy o dorosłej kobiecie i jeszcze w dośc dramatycznym momencie....ale to moje odczucie, ogólnie sipuer :)

no ja bym jeszcze świeczki nie zapalał...ale myśl przerażająca,mimo metaforycznych poszlak czytelna fabuła bez zbędnych barwników,bardzo ładnie :)

tak zgadłaś to nie jest o lesie, wpisuje tutuł który wpada mi do głowy choć zwykle ich nie pisze...

po raz kolejny nie rozumiem wiatru zaklętego śpiewu skrzaty leśne wyciągają dłonie – po okup cienie złociste kruche oświetlają anielsko piszczele gołe – rąk i nóg nimfy na ćmich skrzydłach giną w ognia czeluści kłaki i źrenice żabie – na obiad jesteś istoto mała twa kora gładka i jasna – cicha jak las

wiesz Dormo przelaciałem wzrokiem to co napisałaś i komentarze, Twój równierz,sama napisałaś że to było kiedyś i data o tym świadczy,ale nie powinnaś odkładać pisania,jeśli czujesz że możesz pisać, nawet niech to bedzie tak kiepskie że nie bedziesz chciała sama tego przeczytać drugi raz,ale jeśli poczujesz się przez to lepiej,to pisz, nie wiem jak objawia się w Tobie potrzeba pisania,czy piszesz dla siebie czy tak, by przekazać cos innym, nie ważne pisz... i powodzenia, mój facet z matmy w tech. gadał : Dzierżyński się nie łamał , to i ty sie nie łam - tego życze,choćdokładnie nie wiem o co chodzi,może za młody jestem :) pozd.

i to już nie jest tak że nie ma kto herbaty osłodzić dziś inaczej smakuje pustka pachnie wonią nietaktu brakiem łez rozstania najgorsze są te miejsca jak wahadeł wnęki słychać jedynie tykanie przeszłości monotonne pajęczyny ciszy ciche jak kapanie wosku

z pomazanej szyby wróżę przewracam sterty kurzu błąkam się po zaułkach trudnych słów zabijam je myślę powolnymi ruchami ciężkich powiek pościel nocy to ona tęsknota nie to absurd nie można wróżyć z tęsknoty

ha ludzie czasem mnie rozbrajają, jak jest morał to go nie chcą, jak jest jasno to za jasno, jak jest przenośnie to nic nie da się wyczytać,maskra, zobaczcie że to pisze ktoś, kto jakoś odczuwa, ale subiektywnie, więc odwołuje się do otwartych umysłów indywidualności o próbę zrozumienia a nie tylko krytyki - przepaszam że to przy twym wierszu ale ... a to co widzę podoba mi się bo ukazuje naszą rzeczywistość, bez ptaszków i chmurek, można się zacząć już bać naszej przysłości w tym społeczeństwie, słuszne spostrzeżenia... jest ok. :)

jak możesz nie pisz tytułów, nie do tego rodzaju wierszy, bo on bedzie musiał powiedzieć wszytsko, albo będzie czymś zupełnie oderwanym, co do treści, nie wiem co miałaś na myśli pisząc że stworzysz sobie koniec świata, jeśli zawarłaś życie to jest ono na końcu... ale życzę jak najmniej tych końców w życiu, oszczędną formę - zawsze czytam z przyjemnością, jest super :) pozd.

no i tak lubię :) cenię oszczędność słów ale tak by można było znaleźć w nich kilka dróg, jestem w stanie to zrobić w twoim wierszu, takie utworki mogę czytać zawsze bez mdłości, super :) pozdr.

czytałaś coś mojego więc już orientujesz się że jak dla mnie używasz dużej ilości słów co nie jest wadą , chciałem tylko zaznaczyć że masz rymy,podziwiam bo ja jestem na nie zbyt leniwy,jeśli natomiast przychodzą ci z łatwością to ok., jeśli chodzi o treść to widać twój zamysł, dobry jest, jeszcze tylko by przekaz był konkretnieszy, bo tu takie falowanie z niego na ciebie, pasuje to do całego obrazu, jeśli taki był zmysł to zwracam, ale jeśli nie to spróbuj pisać czytelniej, ale oczywiście jeśli sama czujesz że coś jest nie tak, uważam że każdy musi wyrażać się sobą, więc jeśli to ty, nie zmieniaj nic :) pozdrawiam i dzięki za opinię dla mnie

no ładnie,osobiście jestem za tym by pisać to co się czuje bez szukania tłumaczeń dla innych, przez co komunikatywność zależy od wrażliwości, to do mnie mówi fajniutko :)

wszystkie dni takie same tylko ewangelia inna wszystko powiedziane tylko pytania zostały i jak muchy czekają na wiosnę

jak kochać bez polotu wepchnąć w studnie jak powiedzieć bez słów zakneblować usta jak poczuć bez wstydu zabić niewinność

podoba się streszczona forma, taką lubię czytać, szkoda że cała siła wzbudzenia pożądania jest tak krótka, bo pomysł przedni,szkoda, pewnie bez wysiłku mogło stanąć otworem kilka ciekawych sfer którymi byś się wyraziła, nie dałaś nam nacieszyć się tym spotkaniem, chyba że to dopiero początek i pierwszo-wersowo resztę trzeba dodać od siebie... ale ładnie, pozdrawia !

niepotrzebna rozpacz gdy śmierć idzie obok w czarnym kapturze tylko język nie mój moja wiara niema i cisza cóż gdy wiem moim największym osiągnięciem odrzucenie smoczka