Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

byłeś światłoprzestrzenią
w której mogłam się przejrzeć
teraz
istniejesz pełnią nieistnienia tylko
a jednak
nadzieja może przekwitnąć
myślałam zaciskjąc w dłoni jej szklane płatki
umarły
nie otulone światłem

Opublikowano

bardzo ładne... wycisza i uspokaja wewnętrznie, jak się czyta to się przenosi na chwilkę wgłąb siebie. Ślicznie to napisałaś, naprawdę bardzo zgrabnie. Co od przekwitającej nadziei.....wiesz, ale ona potem znów zakwita ...trzeba tylko pamietać o podlewaniu jej :)

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...