Słucham

[Czarne Słońce]

 

Jak mówisz Kochana o świecie,

przemijaniu i dostrzeganiu piękna,

o dniach ulotnych, pragnieniach i nadziei,

gdzie wszystko zamknięto w sekundach szczęścia.

 

Lecz przyjdzie chwila, co zamknie nam oczy,

sami sobie wypowiemy " żegnaj ",

całkowicie bezradni, całkowicie bez mocy,

ze śmiercią w ramionach przyjdzie nam się jednać.

 

 

Otuli nas cicho, jak namiętny kochanek,

lub w delikatnej pościeli, niczym krucza dama,

co w rozpuszczonych włosach nocą lub nad ranem,

dopełni rozkoszy rzeźbiąc ludzki posag,

namiętnym pocałunkiem, domykając oczy.

 

I spełni się proroctwo. które oznajmiono,

gdy pierwszy raz otworzono usta,

gdy pierwszy raz płuca przeszył oddech.

 

Tak pierwszy raz przyjdzie nam tu usnąć,

z nadzieją, że sen ten nie igra z wiecznością.

Edytowane 14 Stycznia przez Czarne Słońce (wyświetl historię edycji)

[Jacek_Suchowicz]

część pisana kursywą to może inny autor?

[Czarne Słońce]

@Jacek_Suchowicz Nie rozumiem pytania. Cały wiersz napisany jest kursywą. 

[Jacek_Suchowicz]

przepraszam jest całość pisana kursywą ok!

[FaLcorN]

@Czarne Słońce

Ziarno z ziaren dwóch

przyszły kwiat

splotu

ciał

 

Pozdrawiam

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - pierwsza zwrotka najbardziej -  ma moc poetycką - 

                                                                                                             Pzdr.