Zima stulecia

[Rafael Marius]

Sylwester bielą przywitał gości
ktoś nie dojechał ktoś się rozzłościł
sprawka to niecna Dieda Maroza
co zgasił światło rozniecił pożar

 

Na dnie kryzysu malutka świeczka
egipska ciemność lecz w sercach ciepło
szklanka zamarzła złudzenie prysło
na półkach ocet bezsilna wściekłość

 

Szkołę zamknięto na cztery spusty
a wraz z nią młodość i czas beztroski
pod sklepem tłumek z żołądkiem pustym
zwiastuje wrzenie „Solidarności”

 

Chude śniadanie woda i płatki
owsiana miłość na dłoniach babci
nie baw się z losem jak wieczny śmieszek
życie to przecież nie kaszka z mlekiem

 

 

Died Maroz – w sowieckiej tradycji zamiennik Świętego Mikołaja. W sylwestrową noc przynosił prezenty.

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Takiej zimy to już  nie będzie. Mamy ocieplenie klimatu.

Zresztą Ty też pamiętasz tamte czasy.

 

Dziękuję za serduszko i czytanie.

[violetta]

@Rafael Marius piękny wiersz, to były czasy, nie mam zdjęć z zimy, mam dopiero z 80 z komunii i koleżankami. 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ja byłem w trzeciej klasie, a Ty chyba  w pierwszej?

 

 

Ja byłem w tym roku u komunii i też mam zdjęcia, ale nie z zimy.

 

 

Dziękuję za miłą opinię i serduszko.

[violetta]

@Rafael Marius pamiętam, że bawiłam się w igloo:) byłam też chora z gorączką, na saniach udałam się do lekarza:) 

[Somalija]

@Rafael Marius  Rodzice często wspominali ,,zimę stulecia", więc znam z opowieści...

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To fajnie.
Ja siedziałem w domu, bo mnie babcia zamknęła. Chodziliśmy tylko do kolejki za chlebem, masłem i czym tam jeszcze.

 

 

Ja też byłem, chyba nawet dwa razy, ale bez lekarza. Szkoła  zamknięta, zwolnienia  niepotrzebne.

 

W mieszkaniu było strasznie zimno. W nocy w kuchni poniżej zera. Jak ciocia raz zostawiła kompot w szklance to zamarzł i ją rozsadził na kawałki.

Artykuł nie do zastąpienia.

Spaliśmy wszyscy w jednym łóżku żeby było cieplej.

 

 

 

Ano zapisał się ten trudny czas w pamięci wszystkich, w mojej raczej w ciemnych barwach.

 

Dziękuję za serduszko i zajrzenie.

[violetta]

@Rafael Marius u nas to chyba było ciepło w mieszkaniu, przychodzili ludzie do nas na gorącą herbatkę z pociągu, bo stał na stacji. Później też sypało, na sypało tak, że labirynt był wyższy ode mnie:)

[Bożena De-Tre]

@Rafael Marius Dziękuję za przypomnieć ....gorące serca mieliśmy i szliśmy za marzeniami...

@Bożena De-Tre Przypomnienie oczywiście.

[moina]

@Rafael Marius nic nie pamiętam ..

1979 byłam płaczącym dwulatkiem...

Ale opowieści rodzinne temat chyba ominęły..

Pięknie to opisałeś

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 2 Stycznia przez Domysły Monika (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Tak było, też to pamiętam, choć ja już byłem nieco wyższy od niego.

 

Dziadek miał pecha, bo umarł w tą noc sylwestrową i potem leżał trzy miesiące w kostnicy zanim można było go zakopać na cmentarzu.

On był pod Warszawą w takim dzisiaj by się powiedziało hospicjum.

 

Ja mieszkałem wtedy pod opieką babci. Mama pracowała w Wiedniu i 2 lata jej nie widziałem.

 

Były blaski i cienie.

[violetta]

@Rafael Marius to miałeś przeżycia, mieszkałeś w tym samym mieszkaniu co dziś?

Edytowane 2 Stycznia przez violetta (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Niestety poza marzeniami nic więcej nie było ze względu na chwilowe braki w zaopatrzeniu socjalistycznej ojczyzny, chylącej się ku nieuchronnemu upadkowi.

 

A serca gorące jak to u młodych.

Gdyby nie śmichy i zabawy tobyśmy tam zamarzli.

 

Dziękuję za serduszko i komentarz.

 

 

 

 

Nie masz szans, dwa lata to zbyt mało by takie rzeczy pamiętać.

 

 

Może warto popytać póki jeszcze żyją.

 

 

Dziękuję za miły komentarz i serduszko.

 

 

Edytowane 2 Stycznia przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)

[moina]

@Rafael Marius już pytałam Mama mówi że ma zdjęcia ...jadę w odwiedziny, posłuchać jak oni zimę tą pamiętali..

W sumie należy Ci się dziękuję..

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

W listopadzie 1979 zostałem przewieziony siłą do babci, co wiązało się ze zmianą szkoły. Ledwo do niej poszedłem to zaraz ją zamknęli z powodu zimy stulecia.

 

Ale miałem towarzystwo na podwórku, z którymi znałem się od urodzenia, bo wcześniej też tam mieszkałem i w innych miejscach również.

 

Tam gdzie teraz też od urodzenia, ale z przerwami raz tu raz tam w dzieciństwie.

Byłem z takiego ruchu zadowolony, ale ze zmiany szkoły nie.

 

 

Tak, 1979 to bardzo pamiętny dla mnie rok, żaden inny tak wyraźnie się w moich szarych komórkach nie zapisał.

[violetta]

@Rafael Marius ja też pamiętam krajobrazy, mi się podobało, miałam kożuszek, futerko, jakoś wyzdrowiałam :) też okres miał pozytywne działanie, więcej się urodziło dzieci. 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To super.

 

 

Miło, że zachęciłem.

 

 

Edytowane 2 Stycznia przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)

[violetta]

@Domysły Monika prosimy o zdjęcia:)

[Jacek_Suchowicz]

oj możne by o tym długo pisać 

 

jakie historia zrobiła koło

" a imię jego czterdzieści cztery"

wieszcz coś przewidział puknął się w czoło

ponoć był z niego niezły choleryk

 

dziś znów bezprawie rozwałka państwa

czy mamy jeszcze swą suwerenność 

za grosz sprzedana w największych draństwach

Boże spraw by odżyła i była piękną!!!

[Ewelina]

@Rafael Marius pięknie i tak nostalgicznie...