Franek K. i jego Sonata
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 16 174
miłość nie jest łatwa
ma ostre zakręty
pazur pokazuje
miłość nie tylko słodka
bywa że goryczą
częstuje
miłość nie jest prosta
ma plus ma minus
taka bywa
miłość to nie tylko miłe
ma chwile chore
potrafi ukłuć
robi to tłumacząc się
że to wszystko
w ramach się mieści
bo miłość to miłość
kto się jej nauczy
ten ją zrozumie
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 29 odpowiedzi
- 599 wyświetleń
-
- 29 odpowiedzi
- 556 wyświetleń
-
- 29 odpowiedzi
- 356 wyświetleń
-
- 23 odpowiedzi
- 360 wyświetleń
-
- 22 odpowiedzi
- 395 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Migrena · Opublikowano
Mają po pięćdziesiąt lat i czarne dziury w oczach – nie patrzą, tylko wciągają rzeczywistość jak ssąca rana po niedokończonej modlitwie. Ich dłonie – puste łuski po chlebie powszednim, ich kręgosłupy – barykady z kości, po których przejechały wszystkie reformy jak czołgi bez hamulców. Mieszkają w sarkofagach z kredytu, gdzie wilgoć skrapla się jak wstyd, a lodówki milczą jak świadkowie koronni biedy. W kuchni – Jezus spuszcza wzrok. Nie potrafi zapłacić za gaz. Ich świętość – to odmówienie obiadu, herosizm – to czekanie w kolejce do kardiologa dłużej niż Mojżesz czekał na deszcz. Są rżnięci – bez znieczulenia, przez państwo, co ma twarz mównicy i ręce kata. Z każdej ich rany wypływa formularz. Krew zamienia się w akta. Marzenia – wywożone są na wysypisko razem z obietnicami z ulotek wyborczych. Ich oczy – śmietniki reklamy, na ekranach telewizorów bez dźwięku leci kabaret – posłowie śmieją się z własnych podwyżek. Ich kolana – klęczą pod ciężarem zakupów, gdzie margaryna kosztuje więcej niż godność. Miłość? To kanapka bez szynki, cisza między dwojgiem ludzi, którzy nie mają siły mówić. Ich ciała – mapy skreśleń i guzów. Ich dusze – grzyby po Czarnobylu, niby żyją, ale do niczego się nie nadają. Rząd ich nie widzi – rząd liczy. Kościół zbiera na dach, a Bóg kąpie się w ciszy i nie odbiera. Listonosz przynosi tylko mandaty. Listy umarły. Marzenia zdechły na poczcie. Ich dzieci – wyemigrowały do snów, gdzie lekarka mówi „dzień dobry”, a nie przelicza człowieka na ryczałt. Tu – trzeba umierać według grafiku, bez bólu, bo nie ma już morfiny. Bez świadków, bo pielęgniarki płaczą w kiblu między dyżurami. Ich serca biją jak młotki sędziowskie w sprawach o zaległości czynszowe. Ich wolność – to przerwa na fajkę między tyraniem a zdychaniem. Ich nadzieja – konsystencja oleju silnikowego. Zgęstniała. Lepi się do palców. A mimo to – idą. Z oddechem jak para z ust zimą, z kieszeniami pełnymi paragonów napisanych krwią portfela. Idą po chodnikach z gówna i betonu, po Polsce, która udaje, że jest państwem. Ich skóra – atlas zmarszczek po wszystkich rządach. Ich języki – zapomniały słowa "godność". Zostało tylko: „proszę”, „błagam”, „czekam”. Ale czasem, w ciemnym lusterku tramwaju, za warstwą kurzu, żółci i łez, widać coś – nikły błysk, iskra pod popiołem. Jakby ktoś tam w środku jeszcze miał zęby. I trzymał je – na potem. -
Przez Migrena · Opublikowano
Alicjo. Tylko nie gniewaj się na mnie. Proszę. -
Przez Migrena · Opublikowano
@Waldemar_Talar_Talar to tylko cieszy moją skołataną duszę. Dziękuję. -
Przez Relsom · Opublikowano
I. Dobrze, że mogę kochać bez rekomendacji – jak się kocha rysę na szkle, bo przypomina twarz. Ty możesz nie wiedzieć. Możesz spać spokojnie w świetle, którego się nie domagam. Nie pytam. Nie proszę o wyjaśnień – wiem, że tłumaczą się z miłości ci, którzy przestali kochać. Czasem piszę do ciebie wiersze, których nie kończę, bo koniec to już nie o tobie. II. A potem wracasz – nie słowem, nie gestem – ale oddechem, który zostaje na szklance po herbacie. Nie wiem, czy to znów miłość, czy tylko echo w miejscu, gdzie milczenie nauczyło się twojego głosu. Znów czytam to, co nie zostało zapisane. Znów jestem tym, który nie potrafi zrezygnować, choć już dawno zrezygnowano z niego. -
Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano
miłość nie jest łatwa ma ostre zakręty pazur pokazuje miłość nie tylko słodka bywa że goryczą częstuje miłość nie jest prosta ma plus ma minus taka bywa miłość to nie tylko miłe ma chwile chore potrafi ukłuć robi to tłumacząc się że to wszystko w ramach się mieści bo miłość to miłość kto się jej nauczy ten ją zrozumie
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpg.f6502cb1a7651ad2d42b9a9d4f8fd769.jpg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się