Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Franek K. i jego Sonata

beta_b
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
beta_b

beta_b

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

To ostatni wieczór, ostatnie godziny rok temu, gdy Franek K. był z nami. 30 grudnia nad ranem odszedł. 

 

"Dzielę się z tobą wszystkim codziennie

Zimnym obiadem i ciepłą myślą

Ty mnie częstujesz obojętnością
Ja nie odmawiam, bo już przywykłem


Bez słów pijemy kawę niesłodką
One są zbędne, wszystko już wiemy
W me oczy smutne patrzysz głęboko 
Gdy oglądamy razem film niemy
 

Kiedy na spacer idziemy wspólny
Wtedy trzymamy mocno swe ręce

By się przypadkiem nie zgubić w tłumie
Oboje wracać chcemy czym prędzej
 

A gdy jesienne padają deszcze
Zaczytujemy się ich kroplami
Czasem się rzewnym śmiejemy śmiechem 

Częściej pustymi płaczemy łzami
 

W za dużym łóżku kulę się w tobie 

Przed snem mnie pieścisz swą dłonią zimną

Czasem myśl świta po nocy wspólnej 
By cię opuścić i znaleźć inną
 

Ale odrzucam zaraz ten pomysł
Bo wielką czuję do ciebie wdzięczność
Nie mogę odejść dać ci pozwolić
Choć wzięłaś wiele, dałaś mi wolność
 

Więc nigdy z nikim cię nie podzielę
Jestem o ciebie bardzo zazdrosny
Kiedy cię nie ma, to bardzo tęsknię
Tęsknię do ciebie

 

Ma samotności"
 

https://poezja.org/forum/utwor/185289-sonata-jesienna/?do=findComment&comment=2223711

 

 

Dla mnie był ważny, utalentowany, bystry i wrażliwy. Myślę, że za to tekstowe przypomnienie się nie pogniewa, choć profil skasował.

Cudny człowiek.

Edytowane przez beta_b (wyświetl historię edycji)
12
Lucy_Oczywista

Lucy_Oczywista

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

@beta_b Dzwoniłam do Franka 28 grudnia 2023r. Odpisał - "dziś nie pogadamy". Nie wiedziałam, że już nigdy. A ja dziś, z tego portalu dowiedziałam się, czemu nigdy nie odpisał na kolejne moje wiadomości. Znalazłam zdjecie jego grobu w Piekarach w internecie.. Bardzo to smutny dzień. Długo i dużo ze sobą rozmawialismy. Często dawał mi do recenzji swoje wiersze, zanim objawił je tutaj. Czy jest jakaś możliwość zapytać Panią o coś nie tu, na forum? 

Edytowane przez Lucy_Oczywista (wyświetl historię edycji)
1
Wyspa

Wyspa

Opublikowano
Opublikowano

 Fajnie gdyby udało się wydać tomik z Jego wierszami. Były jakieś wzmianki o tym po odejściu Franka. Beta, masz kontakt z Jego córką więc może są jakieś szanse na to?

Leszczym

Leszczym

Opublikowano
Opublikowano

@beta_b Mnie Pan Franek bardzo ładnie przywitał tutaj. Ogólnie inna stylistyka jednak, ale za parę rzeczy mnie pochwalił. Nigdy nie zganił. Coś tam mu się nawet spodobało. Z wzajemnością zresztą. Zdaje się mocno nas wspierał. Można by zrobić zrzutkę poezji.org. Gdyby się zrzuciło nas kilkadziesiąt osób uzbieralibyśmy te 7 tysi na tomik. Bo zdaje się da się jeszcze tutaj zrobić tomik za 7 tysi. Czasem jeszcze jakieś ośrodki kultury potrafią dofinansować, no ale akurat w tym nie pomogę, bo nie znam się na tych sprawach ://

1
Leszczym

Leszczym

Opublikowano
Opublikowano

@Wyspa Ja naprawdę myślę, że dałoby się to zrobić. Wpłaty według przekonania od 100 do 200 złotych. To nie jest dużo, a w zamian ekstra tomik. Właściwie wręcz literacki unikat. Mnie Wydawca ostatnio policzył 6.600 za tomik. Jakby co mogę z nim pogadać. Systemowo? Może Pan Mariusz opiekun poezji.org? Albo w sumie ktoś z nas. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • tie-break
      Dance macabre

      Przez tie-break · Opublikowano

      @skarpetawsosie Ponieważ motyw 'danse macabre' przewija się przez historię literatury od średniowiecza, ciężko jest go unieść tak, aby nie popaść w zbyt głębokie koleiny, które już setki innych twórców wyryli w dziejach poezji. Ale jest u Ciebie ciekawe odwrócenie ról, gdzie to peelka sama zaprasza do tańca śmierć, zafascynowana nimbem, jaki jej towarzyszy. Może to w ogóle oznaczać zderzenie wyobrażeń z rzeczywistością, gdy śmierć wydaje się z początku kuszącą perspektywą lecz w ostatecznym rozrachunku peelka odkrywa jej dramatyzm i rozumie, że ostateczne rozwiązania oznaczają przekreślenie jej szans, marzeń, nadziei, możliwości. Poznanie natury śmierci przeraża, w związku z czym utwór brzmi jak ostrzeżenie przed iluzją, że jest w niej jakiś ukryty urok.   Jednocześnie z punktu widzenia poetyckiego, dużo tu jeszcze jest do przepracowania. Skupiłabym się bardziej na rzeczach konkretnych - na tym, co można zobaczyć, dotknąć, poczuć, usłyszeć. Wszelkie westchnienia, uczucia oddania są tu niepotrzebne.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Kaganiec raczej można zrzucić, a spuścić się ze smyczy, z łańcucha, z uwięzi, itd. Ta fraza źle brzmi stylistycznie.     To nie pasuje do pozostałych wersów, gdzie przecież chcesz pokazać pierwotną fascynację, więc trzymaj się tego. Pomijając konsekwencję logiczną (a raczej jej brak) - brzmi to ciężko, tak jakby wiersz na siłę chciał czytelnikowi wcisnąć własną treść.     Tu coś nie gra składniowo. Dla mnie fraza nieprzemyślana i źle zbudowana.     Te dwa wersy psują końcówkę, swoją dosłownością. To kolejne fragmenty, gdzie wiersz odbiera odbiorcy możliwość odczucia swoich własnych emocji w odniesieniu do tego, co czyta, a przecież chodzi o to, aby pojawiła się jakaś empatia.   Bardzo dobrym, mocnym  punktem jest za to:     Warto na tym wersie oprzeć puentę; jest w nim potencjał zarówno dla piszącego, żeby coś powiedzieć nie wprost, jak i dla czytelnika, żeby zastanowić się nad głębszym znaczeniem tych słów.
    • Mitylene
      Miłość

      Przez Mitylene · Opublikowano

      Okruszki szeptów porozsypywane przez wiatr tulę w dłoni wirują jak jesienne liście skroplone smakiem milczącej  tęsknoty   za horyzontem zapętlony taniec mew kołysze wspomnienia  wzburzonymi falami i twoje imię wołane przez dogasające w słońcu echo
    • KOBIETA
      Spojrzenie wstecz

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @rockthewriter   Zastanawiający wiersz …pełen kontrastów…   podoba mi się i …nie podoba ;)  tak naprawdę bardzo mi się podoba :) 
    • A.Between
      Zostaniesz w poezji Abi

      Przez A.Between · Opublikowano

      @bazyl_prost sam też nie znoszę pasów szczekających na wiatr. Ale przecież taka ich natura. Chcą nas chronić.@KOBIETA mnie też.
    • tie-break
      Pojąć Bycie Para Rzeczy

      Przez tie-break · Opublikowano

      @Omagamoga Mam problem z tym utworem, bo nie wiem do końca, co to jest. Brzmi, jak modlitewna inkantacja. New Age? Zanim się odniosę, proszę o jakąś wskazówkę, bo nie chcę komentować czegoś, na czym do końca się nie znam.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...