Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

@beta_b Dzwoniłam do Franka 28 grudnia 2023r. Odpisał - "dziś nie pogadamy". Nie wiedziałam, że już nigdy. A ja dziś, z tego portalu dowiedziałam się, czemu nigdy nie odpisał na kolejne moje wiadomości. Znalazłam zdjecie jego grobu w Piekarach w internecie.. Bardzo to smutny dzień. Długo i dużo ze sobą rozmawialismy. Często dawał mi do recenzji swoje wiersze, zanim objawił je tutaj. Czy jest jakaś możliwość zapytać Panią o coś nie tu, na forum? 

Edytowane przez Lucy_Oczywista (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

 Fajnie gdyby udało się wydać tomik z Jego wierszami. Były jakieś wzmianki o tym po odejściu Franka. Beta, masz kontakt z Jego córką więc może są jakieś szanse na to?

Opublikowano

@beta_b Mnie Pan Franek bardzo ładnie przywitał tutaj. Ogólnie inna stylistyka jednak, ale za parę rzeczy mnie pochwalił. Nigdy nie zganił. Coś tam mu się nawet spodobało. Z wzajemnością zresztą. Zdaje się mocno nas wspierał. Można by zrobić zrzutkę poezji.org. Gdyby się zrzuciło nas kilkadziesiąt osób uzbieralibyśmy te 7 tysi na tomik. Bo zdaje się da się jeszcze tutaj zrobić tomik za 7 tysi. Czasem jeszcze jakieś ośrodki kultury potrafią dofinansować, no ale akurat w tym nie pomogę, bo nie znam się na tych sprawach ://

Opublikowano

@Wyspa Ja naprawdę myślę, że dałoby się to zrobić. Wpłaty według przekonania od 100 do 200 złotych. To nie jest dużo, a w zamian ekstra tomik. Właściwie wręcz literacki unikat. Mnie Wydawca ostatnio policzył 6.600 za tomik. Jakby co mogę z nim pogadać. Systemowo? Może Pan Mariusz opiekun poezji.org? Albo w sumie ktoś z nas. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...