Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

 

 

"co się z nią stało

przecież taka z niej była pedantka

taka porządna i mądra dziewczyna"

 

dlaczego więc stoję wśród stajni Augiasza

sprzątałam tu przecież dziś rano

ktoś znów wszedł z brudnymi butami 

do sterylnych zakątków parszywego serca 

przecież dopiero co zmyłam podłogę 

znów zostaną czyjeś cierpkie ślady 

jakże mam je zmyć gorzkimi łzami 

 

w życiu bezwzględny porządek

wszystko dokładnie i pod linijkę 

serce zapewnia że kochać nie może 

niech Horkos je skaże za bezczelne łganie 

przez nie znów wszystko niepoukładane 

nieposkładane szafki pełne uczyć zawiłych 

do której półki w umyśle Cie wcisnąć 

 

chciałam jak Ikar dosięgnąć nieba

wznieść się na życia piedestał 

jakże teraz mam się nie stopić

w lipcowym sztormie twych oczu

wybaczcie mi proszę ten syf 

posprzątać znów po kimś muszę 

i drzwi wejściowe w końcu zamknę 

jak Tantal przecierpię katusze

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Opublikowano

Temat pedanterii jest mi bliski. I tak sobie myślę, czy wiersz o tej tematyce nie powinien być bardziej abstrakcyjny. Bo według mnie pedanteria może się objawiać właśnie w takiej tęsknocie za światem abstrakcyjnym, gdzie wszystko można zredukować do pewnych wzorów matematycznych i obliczyć... .

  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @KOBIETA Tobie - Szczęśliwego Nowego Roku, Dziewczyno! Bądź wolna, bądź szybka i nigdy ale to nigdy się nie zmieniaj. No i - oczywiście - mam nadzieję, że to nieprzemyślana decyzja i jeszcze wrócisz kręcić nami - facetami - tak jak tylko Ty potrafisz!
    • śpiewy szepty rozmowy radość płacz i śmiechy jak poblaski odbicia z tej strony jeziora gdzie ton żaden nie cichnie lecz migoce świeci i zdaje się nie gasnąć nigdy nie mieć końca   niczym w tyglu pasiece gdzie wściekła wre praca a treść nikła przemienia się w jazgot i syki w którym jedno się w drugie stapia przeistacza dyszy dudni bulgoce i gorejąc kipi   wieczorem kiedy słucham odległej twej mowy spokojny choć zmęczony od dnia wrzawy wrzasku słyszę szum w którym ginie wołanie i spowiedź i ten syk sunącego nieuchronnie piasku
    • @Simon Tracy Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Lenore Grey Piękny i co najważniejsze dla mnie... mocno modernistyczny wiersz o miłości.  
    • bławatek chce śmiać się dorzecznie tu dźwięcznie tu tudzież grzecznie a kaczeńce nie chcą się kłaniać tu miłość się musi doganiać bratek zaś kocha się zawzięcie do rąk oczywiście pnięciem a Lilie są słodkie niczym miód ożywcze jak to cud jeszcze te Konwalie chcą sobie śpiewać miałczeć i ciepłem dogrzewać jeszcze i róże wołają się na wskroś chcą sobie pachnieć dostrzegać niby coś a Tulipany nie chcą tej nagany za swój byt wybrany zaś Krokusy są złotem przykryte swym żółtym bytem a ten pan co złapał Jelenia szuka kwiatów od korzenia szuka miłości i radości aby się w cieple nosić z wdzięczności bo rodzi się moc dojrzewania taka to ludzka słoneczna mania bo rodzi się duża cierpka moc miłosna jak stokroć z stu proc i jeszcze stokrotka onieśmiela płatkiem zboża się wybiela jeszcze jej futerko zakochało wielki uśmiech darowało
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...