104 Zjawiłeś się nagle

[Yavanna]

Zjawiłeś się nagle
Staliśmy przytuleni
Jak nigdy
Przed domem
Opowiadałeś
Jak ją straciłeś
Kiedyś dawno temu
O chusteczce haftowanej 
Przez Twoją babcię
Dla niej
W deszczu potknęłam się
O zawinięte w czarny całun
Jej ciało
Z życia zrezygnowałeś
Oddając siebie
W służbę Bogu
Dla niej
Nie przewidziawszy
Że w zamkniętym sercu
Bez miłości
Bóg wcale nie chciał 
Już mieszkać
I on też Cię
W tamtym życiu
Opuścił
Tak powiedziałeś
Czułam Twój ból
Chcąc go w Tobie
Moim sercem
Otulić i rozpuścić

 

Obudziłam się nagle
 

[Ewelina]

@Yavanna piękny sen.

Pozdrawiam świątecznie:)

[Yavanna]

@Ewelina Dziękuję i pozdrawiam serdecznie

[Leszczym]

@Yavanna Przećwiczyłem. W pisaniu notowanie snów ma wielką przyszłość. I dużą teraźniejszość i nie byle jaką przeszłość. Sztuka bywa bowiem jakimś pograniczem snu bez wątpienia :))

[Yavanna]

@Leszczym Zgadza się, to wielowymiarowa, fascynująca i płodna przestrzeń. Archiwum senne mam obszerne i raczej esencjonalne w treści, a ubogie w formie. Wiersze tylko sporadycznie się z tego rodziły. Może przyjdzie na to czas. Pozdrawiam

[poezja.tanczy]

@Yavanna

Bo co sny, to otworzenie

Jedno oko, na życzenie

 

Ciekawa historia

Pozdrawiam miło,

M.

[Yavanna]

@poezja.tanczy Dla mnie też bardzo ciekawa.

Dzięki bardzo za wszystkie komentarze dzisiaj. Pozdrawiam ciepło