Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wędrówka


Rekomendowane odpowiedzi

Wędrują ptaki nad doliną milczącą,
znaczą szlak w złocie poranka.
Ich skrzydła niosą pieśń – o rzekach i wietrze,
o marzeniach zapisanych w chmurach.

Cisza drży, jakby chciała przemówić,
lecz odchodzi z ptakami w dal.
Zostawiają mnie samego z bezkresnym niebem,
gdzie samotność splata się z wiecznością.
 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

gdy się wpatruję w bezkres nieba

w promieniach słońca w miliardzie gwiazd

chciałbym ach chciałbym tak bez końca

w takiej wieczności stale trwać

 

i trwam tak chwilę może dwie

gdy ktoś mnie nagle szturcha ostro

"stary na dworze znowu dmie

pranie do domu - aby poschło!"

:))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...