Aż znajdą się klucze do pianin

[Máire]

 

1.

 

Rękami całymi w tuszu

Sypiając w kolejce na poczcie

Piszemy długie dzienniki
I krótkie „Rachunki odroczcie”

 

Tym bardziej jesteśmy głupi 

Im dalej nam do podlotków

Dźwigamy ciężkie awiza
I jeszcze cięższe coś w środku

 

 

2.

Przy pierwszym piątku w tym mieście 

Stajemy w alejach i rondach
I coraz trudniej oddychać
Sypiać, żyć i wyglądać

 

Pojutrze znowu ruszamy
Pijemy dwie kawy więcej
W piekielnie tłocznych tramwajach

Grzejemy samotne ręce.

 

Coda:

I nic się nigdy nie zmienia
choć późno i coś grzęźnie w krtani

Wracamy do mieszkań, czekamy

Aż znajdą się klucze do pianin

Aż znajdą się klucze do pianin

 

[andreas]

@Máire

Świetnie napisane i strasznie przygnębiające. Jestem pod wrażeniem.

Mimo to życzę miłej niedzieli.

[Jacek_Suchowicz]

bardzo ładne na konkurs poezji śpiewanej Śpiewamy poezję - Olsztyn

 

dni z kalendarza zrywamy

w marketach giną tygodnie

etyka - termin nieznany

żyjemy jak nam wygodnie

 

topimy problemy serca

przy wódce albo koniaku

by schodząc ze smutkiem westchnąć

ten świat był byle jaki 

:))

[Máire]

@andreas Dziekuje, zdaje się, ze mamy podobną estetykę, bo mi Pańskie wiersze też bardzo grają :) @Jacek_Suchowicz dziekuje, chętnie wpadnę do Olsztyna :) 

[kollektiv]

@Máire fajne

[Sylwester_Lasota]

Melodyjnie i równo. Treściowo też jest się w co wczytać.

 

Pozdrawiam