Przemijanie.

[Anna-PK]

Jak ten czas szybko płynie,  lato życia  skończone, 
Czuję łzę na policzku, widzę  ręce zmęczone...
Zima życia nadchodzi,  czas na podsumowanie,
Co dobrego zrobiłam i co po mnie zostanie.

Jakie były zasiewy, gdy łan był zielony,
Czy wyrosły nań chwasty, czy też obfite plony...
Czy łan pełen nienawiści, czy w miłość bogaty
Jak jest bilans życia, czy mam zyski czy straty...

Zima kiedyś się skończy,  wiosna znów się obudzi.
A człowiek zostanie tylko, w pamięci bliskich mu ludzi.
A kto mnie  wspominać  będzie, czego ja się spodziewam?  
Pamiętać będą najbliżsi i zasadzone mną drzewa. 

[Wędrowiec.1984]

@Anna-PK Bardzo ładnie, podoba mi się. Do tego dochodzi jeszcze piękne zakończenie. W ogóle lubię wiesze o przemijaniu, jesieni, itp.

[Marek.zak1]

Ładny refleksyjny wiersz.  W ostatnim wersie "mną" jest zbędne, choćby dlatego, że w poprzednim wersie jest 15 głosek, a bez "mną" też 15. 

Pozdrowienia. 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bilans musi wyjść na zero.