Przestań się gapić!

[viola arvensis]

Nie mam już siły do ciebie!

Patrzysz znów na mnie złowrogo,

mrużysz zielone oczyska.

Kogo chcesz zabić, no kogo?!

 

Uciekasz myślą przede mną,

słowem jak mieczem wojujesz.

A jednak sam na sam ze mną,

niezmiennie dobrze się czujesz.

 

By znowu leżąc w pościeli

karcić mnie, rugać i szydzić.

Jak można tak bardzo kochać,

by potem znów nienawidzić?

 

Żadnym ci wrogiem nie jestem,

czemu mnie kąsasz jak żmija?

Mówisz, że świat cię nie kocha,

czyja to wina, no czyja?!

 

Odejdź i zostaw mnie samą,

jeśli potrafisz — na zawsze.

Bez ciebie znów będę damą

i życie będzie łaskawsze.

 

Ale ty odejść nie możesz

litujesz się, potem wkurzasz.

Miłością gorzką, bezpańską

raz trujesz a raz odurzasz.

 

Dzisiaj wyrzucę lustra,

Może przestaniesz się gapić.

Znowu się zacznę uśmiechać,

potem pójdziemy się napić...

 

 

Edytowane 15 Listopada 2024 przez viola arvensis (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

@viola arvensis

Na mój ogląd to o wewnętrznym krytyku.

[viola arvensis]

@Rafael Marius nawet wewnętrzny krytyk nie jest chyba aż tak upierdliwy ;) ( ale oczywiście może być)

Edytowane 15 Listopada 2024 przez viola arvensis (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A to zależy u kogo.

Niektórym daje mocno popalić.

[viola arvensis]

@Rafael Marius a tak, to prawda.

[FaLcorN]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Rafael Marius

Nie chcesz się już stroić dla niego Wiolu? Dobrze rozumiem? Taki odstraszacz?

[viola arvensis]

@FaLcorN no chyba źle rozumiesz tym razem, Kornelu.  

[FaLcorN]

@viola arvensis

Zagadkowy ten Twój wierszyk i za szybko się kończy. Jest jak szybki pociąg na zbyt krótkiej trasie.

[viola arvensis]

@FaLcorN e tam zagadkowy. Niejeden człek się pewnie utożsamia z tym prostym wierszydłem

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[FaLcorN]

@viola arvensis

Da radę wtłoczyć go w damsko-męski kadr - to miałem na myśli.

[Wędrowiec.1984]

@viola arvensis Czy jesteś na siebie wściekła?

[viola arvensis]

@FaLcorN wszystko da radę, jak się człowiek uprze. A ostatecznie interpretacja oczywiście dowolna.

@Wędrowiec.1984 kiedyś bywalo,

tak więc rozumiem podmiot liryczny, podobnie jak Ty

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Wędrowiec.1984]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czyli nie posiadasz już w domu luster.

 

Musisz rozumieć podmiot liryczny, skoro napisałaś ten wiersz. :-) Chyba, że ktoś go napisał za Ciebie, to wtedy nie, ale taki fakt wykluczam, ponieważ zapewne umieściłabyś notkę o autorze.

[viola arvensis]

@Wędrowiec.1984 nikt za mnie w życiu nic nie napisał.  

A lustra posiadam. I całkiem lubię to co "w nich"

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Wędrowiec.1984]

@viola arvensis O, to bardzo dobrze, ponieważ świadczy o fakcie, iż lubisz siebie. To wielki plus.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To dobrze, ponieważ być może dlatego piszesz teraz wiersze. :-)

[viola arvensis]

@Wędrowiec.1984 noo, wiersz pierwszy napisalm w wieku chyba 7 lat ... 

[Wędrowiec.1984]

@viola arvensis Super. Widać, że już wtedy posiadałaś potencjał. 

 

Pamiętam, że wierszy w tak młodym wieku nie pisałem, ale za to lubiłem pisać opowiadania, np. na lekcje języka polskiego, do szkoły, oraz recencje gier komputerowych, w które wtedy grałem.

[Jacek_Suchowicz]

ładnie

 

znowu zaczniemy od nowa

kochać się karcić i szydzić

rozchwiana ze mnie osoba

co kocha by nienawidzić 

 

więc lepiej mnie z życia wyrzuć

zakończ to gorzkie szaleństwo

wokół facetów jest tylu

dadzą ci miłość przepiękną

 

nie będzie bramą alkohol 

zamki się same otworzą

miłość ten motor jest po to 

by pomóc zdobyć przestworza 

:)))

[Domysły Monika]

@viola arvensis widzę że temat lustra tu przewodzi ....a szkoda wiele tu słów które "zatrzymają chwilę" . Dla mnie "bomba"

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[viola arvensis]

@Jacek_Suchowicz no jak cudownie, optymistycznie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Domysły Monika lustro to szczegół. Wypada sie w cudzych oczach przeglądac. Dzieki za odwiedziny

@Wędrowiec.1984 cudnie. Ja pisałam wszystko i mogłam pisać bez końca ,wszelkie wypracowania, opracowania, rozprawki etc. Wiersze to była moja specjalność, w sensie recytowania- jak dostałam 5 a nie 6 z recytacji, byłam niepocieszona. Zaliczałam wszystkie możliwe konkursy recytatorskie z nagrodami i marzyłam,  że będę panią polonistką