Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

cicho

iwonaroma
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
iwonaroma

iwonaroma

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

wczoraj było głośno 

wszyscy święci w niebie!

światła kwiaty tłumy 

 

dziś zaduszki schyłek dnia

dogasają znicze kwiaty ciemnieją 

znikają

ludzie 

 

dusze w drodze 

tuż za wszystkimi świętymi

przybywają 

 

tu

15
Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

@iwonaroma

 

Po śmierci ciała dusza odchodzi w zaświaty, a ciała nie zjadają robaki w grobie, tylko: zakłady pogrzebowe do wnętrza ludzkiego ciała wkładają larwy, aby ono gniło według czarnej mafii - kościoła, dlatego po mojej śmierci: ciało zostanie spalone, prochy: oddane Świętej Matce Natury - Wiśle - tak napisałem w testamencie, niech pani pomyśli: dlaczego nawet po trzech tysiącach latach wciąż są odkrywane ludzkie ciała w ziemi? Przecież robaki też muszą oddychać, a w ziemi nie mogą oddychać.

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • jaś
      Lalka

      Przez jaś · Opublikowano

      Obudziłem się rankiem, który miał imię , ciepło i zapach kobiety. Obudziłem się, bo słońce o kolorze gorącego srebra przebijało mgły poranne i wpadało do naszego pokoju. Wstałem w poczuciu fizycznego spełnienia. Ale zanim wstałem, długo jeszcze rozbudzony leżałem, szukając w jej twarzy szczęścia, Czułem je w każdej chwili, kiedyśmy się poprzedniego wieczora kochali, czułem drżenie przechodzące od jej wnętrza do samej głowy. Pamiętam, że w błękicie nocy wpadającym wielkimi oknami, rozjaśnionym różowymi płomykami świec, oczy jej skrzyły się jak tafla roztopionego w słońcu morza. Było coś nierzeczywistego w jej temperamencie z fantazjami i kaprysami czystego szaleństwa. Wznosiłem się i opadałem w tę najpiękniejszą noc życia. Jej ciało o kolorze brązowego marmuru Iśniło pożądaniem. Ciemne, długie lekko kręcone włosy, w które zatopiłem usta, napełniały mnie zapachem słońca. Ciepłego, lipowego, namiętnego. Byliśmy tylko sami w tym wielkim domu jej rodziców. Piliśmy armaniak gdzieś spod Pirenejów przy dyskretnych dźwiękach muzyki Jamesa Lasta. Kiedy nadeszła ta pora, w której spojrzenia zakochanych mówią wszystko, wstała i pociągnęła mnie do sypialni. Poczułem dreszcz, gdy położyłem się na chłodnym, jedwabnym prześcieradle. Ale ten dreszcz przeszedł szybko w inny, zniewalający mnie całego, gdy zagubiona gdzieś z głową na dole mojego brzucha chrapliwie dyszała. Trzymałem dłonie w jej włosach. Kiedy przestała, byłem już w najczystszym niebie pożądania. Kochaliśmy się do północy bez słów, bez jednego słowa. Zatopiliśmy się w sobie z ufnością dzieci tulących się do piersi mamy. Miłość mnie całkowicie przepełniła, byłem nią zniewolony do końca. W przerwach patrzałem na jej twarz i widziałem na jej bladych dziewczęcych wargach uśmiech, nieśmiały i bardzo łagodny. Było w nim onieśmielenie, zagubienie, jakby nagle przestraszyła się tego, co robimy. Ale ten lęk nieokreślony znikał natychmiast, kiedy tylko przytuliłem ją do siebie. Czasami tylko zasłaniała sobie oczy szczupłymi dziewczęcymi, o długich palcach, dłońmi. Przeczuwałem, że chciała, aby to, co robiliśmy trwało wiecznie. Ale nawet najłagodniejsze pieszczoty przeplatane czerwonymi strumieniami pożądania i namiętności powodujące zamęt świata realnego, kiedyś się kończą. Zasnęliśmy bez słów, wtuleni w siebie gorącem naszych ciał i słodkością ciepłego miodu.  Jeszcze tylko pamiętam jej spokojny oddech i odpłynąłem w mroki nocy. Zginęła 11 dni później w katastrofie lotniczej pod Mogadiszem. Jej ciała nigdy nie odnaleziono.
    • Alicja_Wysocka
      u szczytu dnia 

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @MIROSŁAW C. Tak przeżywasz pisanie wiersza?  :)
    • Alicja_Wysocka
      z fenickiej szkatułki

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Sylwester_Lasota Po mojej stronie większa przyjemność :)
    • violetta
      Polonez

      Przez violetta · Opublikowano

      Czerwone dywaniki to nieźle:)
    • Alicja_Wysocka
      slajd

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @sisy89, @MIROSŁAW C., dziękuję pięknie :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...