Przeinaczenia przeznaczenia

[Leszczym]

Znad rozbujanej przez rodziców kołyski

za małego dzieciaka

łypnęło na mnie przeznaczenie

(mawiają że wszechmocne i wszechwiedzące)

 

Lewe oko błyszczało wyrozumiałością

prawe pomrokiem, ponurością jakąś

i zaplanowało mi tor przeszkód

z mnóstwem większych i mniejszych detali

(niezborne zwyczaje przeznaczenia)

 

No a potem ciągle zmieniało zdanie

raz wte innym razem wewte

aż człowiek sam się pogubił

(brakowało czasu by choćby przemyśleć)

 

Na mój ogląd przeznaczenie

popełniło dużej klasy grzech niestałości

i tym samym zbliżyło się w swojej istocie

niebezpiecznie do ciągu przypadków

rzecz jasna uczyniło tak nie tylko wobec mnie

(wiem bo rozmawiam z różnymi ludźmi)

 

I nawet jeśli opowiem wam

cały życiorys ze wszystkimi szczegółami

i tak nikt mi w to nie uwierzy...

 

Warszawa – Stegny, 30.10.2024r.

 

Inspiracja - poetka Paulina Murias (poezja.org). 

Edytowane wczoraj o 13:00 przez Leszczym (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wobec mnie również i też już o tym pisałem.

[Leszczym]

@Rafael Marius A mi się zdarzyło przeczytać z przyjemnością ;))

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A dziękuję za pamięć.

[Leszczym]

@Rafael Marius Rafał, akurat tutaj Ty bardziej o mnie pamiętasz niż ja o Tobie. Ale zawsze chętnie wymienię się na komenty ;))

[FaLcorN]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Może poeta też zmieniał zdanie?

Tak dopingował "Przeinaczenia przeznaczenia"?

[Leszczym]

@FaLcorN Nie, winne jest przeznaczenie :) Człowiek musiał się go słuchać ;)

[FaLcorN]

@Leszczym

Naznaczony przeznaczeniem, niech będzie.

[Leszczym]

@FaLcorN Wiesz, prawda jest taka że jest mega spór na temat przeznaczenia, losu, przypadku... Jedni wołają przeznaczenie, a więc cały szereg konsekwencji z tym związanych, łącznie z pewnego rodzaju winą przeznaczenia, a drudzy że przypadek, czy ciąg przypadków, a zatem znacznie większą rolą człowieka w tym zakresie. Nie jestem w stanie przesądzić tego sporu. Więc właściwie trochę żartobliwie i ciut prowokacyjnie, napisałem że owszem przeznaczenie, ale grzeszne, bo niestałe i ciągle zmieniające zdanie, a zatem faktycznie podobne do ciągu przypadków tak naprawdę. A jak jest tak naprawdę, tak na serio, wiesz tak bez żartów bez ściemy etc. no to prawdę pisząc nie wiem. Jakaś tam rola zapewne wynika choćby z naszego DNA, uwarunkowań, wiesz całej koncepcji wychowania, warunków, szeregu rzeczy, ale czy od razu jest to przeznaczenie? A może z drugiej strony ciąg przypadków najróżniejszych? A może coś pomiędzy... Skłaniałbym się w swoich rozważaniach raczej do koncepcji mieszanej, ale ten tekst jest raczej żartobliwy tak naprawdę... 

[FaLcorN]

@Leszczym

Zazwyczaj koncepcje mieszane są bliżej prawdy. Ciężko o jednoznaczność. Przeznaczenie brzmi lepiej niż przypadek. Stawia nas w "ważnym świetle". Ty, ja, każdy rozsądny analizuje swój los pod kątem: czemu tak. Czasami negatywne koleje losu odblokowują pewne miejsca w nas, których nie mogliśmy dostrzec, dotknąć. Tak było u mnie, u mojego dobrego kolegi również. Żartobliwie o tym wszystkim - to jest dobry pomysł. Warto pamiętać, że jesteś w danym miejscu i to kim jesteś to odbicie Twoich przeżyć i dni. Ja lubię siebie i nie chciałbym korygować, jeśli byłbym w mocy przypadkoprzeznaczenia.

Dziękuję za fajną dyskusję.

[Leszczym]

@FaLcorN wiem na pewno, że na szereg naszych spraw wpływają okoliczności zewnętrzne. Lubi się je czasem spychać na margines, tłumaczyć, że każdy jest kowalem swojego losu, decyduje i odpowiada za siebie, ale ta koncepcja z kolei zupełnie mnie nie przekonuje ;)))) W moim życiu z pewnością wiele spraw tak jakoś się złożyło... no tak jakoś wyszło... Ale jest też możliwe, że ja tego akurat nie umiem dobrze ubrać w tekst ;))) Są całe rozprawy naukowe na temat, albo religijne... ale i tak tego nie idzie wyjaśnić, poruszamy się tylko wokół całego szeregu najróżniejszych koncepcji...

[FaLcorN]

@Leszczym

Czytając Twoją odpowiedź przypomniał mi się ten film:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeżeli nie oglądałeś to polecam, trochę naciągany, ale wnosi myśl do dyskusji.

[Leszczym]

@FaLcorN A wiesz nie znałem tego filmu, jak będę miał możliwość obejrzę ;)

[Manek]

Hej Brachu. Wybacz proszę, że się mądruję.

Do tej pory sam nie zdawałem sobie z tego sprawy, ponieważ nigdy dotąd nie użyłem tego wyrażenia pisemnie.

Dopiero czytając Twój wiersz zastanowiłem się i sprawdziłem w słowniku.

Chodzi o poprawną pisownię " wte i wewte".

 

Poniżej ciekawy link na ten temat. Pozdrawiam

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Leszczym]

@Manek Ooo, słuszna uwaga i też radość, że za Bracha mnie uważa tak duży Poeta ;))

[Manek]

Ha ha. Dzięki wielkie.

Ale nie jestem duży. Tylko 170 cm.  ;-)))))))))))))))))))))))

[Leszczym]

@Manek Ty jesteś, a czytam czasami, wybacz, duży wierszem ;)))