Przeinaczenia przeznaczenia

[Leszczym]

Znad rozbujanej przez rodziców kołyski

za małego dzieciaka

łypnęło na mnie przeznaczenie

(mawiają że wszechmocne i wszechwiedzące)

 

Lewe oko błyszczało wyrozumiałością

prawe pomrokiem, ponurością jakąś

i zaplanowało mi tor przeszkód

z mnóstwem większych i mniejszych detali

(niezborne zwyczaje przeznaczenia)

 

No a potem ciągle zmieniało zdanie

raz w te innym razem wewte

aż człowiek sam się pogubił

(brakowało czasu by choćby przemyśleć)

 

Na mój ogląd przeznaczenie

popełniło dużej klasy grzech niestałości

i tym samym zbliżyło się w swojej istocie

niebezpiecznie do ciągu przypadków

rzecz jasna uczyniło tak nie tylko wobec mnie

(wiem bo rozmawiam z różnymi ludźmi)

 

I nawet jeśli opowiem wam

cały życiorys ze wszystkimi szczegółami

i tak nikt mi w to nie uwierzy...

 

Warszawa – Stegny, 30.10.2024r.

 

Inspiracja - poetka Paulina Murias (poezja.org). 

Edytowane Środa o 18:47 przez Leszczym (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wobec mnie również i też już o tym pisałem.

[Leszczym]

@Rafael Marius A mi się zdarzyło przeczytać z przyjemnością ;))

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A dziękuję za pamięć.

[Leszczym]

@Rafael Marius Rafał, akurat tutaj Ty bardziej o mnie pamiętasz niż ja o Tobie. Ale zawsze chętnie wymienię się na komenty ;))

[FaLcorN]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Może poeta też zmieniał zdanie?

Tak dopingował "Przeinaczenia przeznaczenia"?