Mgła jesienna

[aniat.]

Bezszelestnie przeszła się po polach.

Białą falbaną sukni

omiotła suche liście,

by mogły po raz ostatni zalśnić

w świetle księżyca.

 

Smukłą brzozę utuliła do snu.

Położyła jej policzek na poduszce

blednąc jeszcze bardziej.

Rozmazując rzeczywistość.

 

Przecięła wszystkie drogi.

Zasłoniła okna.

Ciszą zaczęła gładzić włosy,

a te spadły kaskadą na całą okolicę.

[viola arvensis]

@aniat. piękne metafory i świetna stylistyka wiersza. Zazdroszczę takiej wyobraźni :)

[aniat.]

@viola arvensis Dziękuję, jestem mile zaskoczona taką recenzją

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[cura]

Przytulnie i wyciszająco. Jesień jest piękna

[Jacek_Suchowicz]

kojący oryginalny jesienny obrazek 

zatrzymał

 

pozdrawiam

 

 

[aff]

Wdzięczny temat, ładny wiersz :)

[Natuskaa]

Piękny klimat wyczarowałaś :)

 

Pozdrawiam

[Stary_Kredens]

@aniat. Zastanawiam się czy mgła i księżyc idą w parze, ale to może nieistotny szczegół, piękny klimat stworzyłaś 

Kredens pozdrawia 

[aniat.]

@Stary_Kredens Rzeczywiście, księżyca nie widać jak jest mgła. Ale byłam tak zauroczona mglistym krajobrazem, że o tym nie pomyślałam. No a liście zawsze mogą zalśnić jak mgła opadnie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za komentarz.@Jacek_Suchowicz @viola arvensis Dziękuję, jestem mile zaskoczona taką recenzją

@Natuskaa dziękuję

[Dagmara Gądek]

Ładne poetyzowanie zwłaszcza, w pierwszej strofie. 
Choć ułożenie „ głowy brzozy” na poduszce ( skąd ona ?) wybrzmiewa ciut siłowo, a później pojawia się rym wewnętrzny blednąc, rozmazując i w trzeciej strofie nie wiemy skąd te „okna”; to całość jest tak bardzo urokliwa, że przykrywa nielogiczności i wiersz musi się podobać :), pozdrawiam miło.

[violetta]

Bardzo piękne.

[Adaś Marek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Uśpiły  w błogim oczekiwaniu

na kolejny słoneczny świt

marzących tak o przetrwaniu

aby za oknem nie został nikt.

 

Zapisuję do ulubionych wierszy

Pozdrawiam Adam

 

[Wiesław J.K.]

@aniat. Zazwyczaj mgła kojarzy mi się z czymś niedobrym, być może za dużo niegdyś oglądałem horrorów, lecz w przypadku Twojego wiersza mgła nabrała dla mnie innego oblicza - niani kołyszącej do snu dziecko. Pozdrawiam serdecznie! :-)