armia

[Klaudia Gasztold]

wtem na wojnę ruszyliśmy

co niebędąc byliśmy

nikt nas nie słuchał

wiatr chmury zagłuszał

 

a my na warcie jak słupy 

w ziemię zakuci

nie raz za życia zabici

nasz umysł wsteczny

rozległy i niebezpieczny

 

my jesteśmy poetami

głosem Bogów zawrzały kamienie

rzucone na szaniec bez plamy mej krwi

 

my jesteśmy poetami

armią umarłych żyjących w skafandrze 

gdzie nie dociera głos śmiertelnika

zasady kodeksów i biblijny hierglify

 

my jesteśmy poetami

sens umarcia w dłoniach trzymamy

sens życia między palcami

jak koraliki z jarzębiny

ruchem zmierzchu obracamy 

 

my jesteśmy poetami

com depresję zwyciężyli

zmordowali rutynę zasadę i nicość

nazywając ich w wersach 

nocnymi gwiazdami

sennymi marami co w morzu giną

 

wtem na wojnę ruszyliśmy

co niebędąc byliśmy

nikt nas nie słuchał

wiatr chmury zagłuszał

 

a my na warcie jak słupy 

w ziemię zakuci

nie raz za życia zabici

nasz umysł wsteczny

rozległy i niebezpieczny

 

 

Klaudia Gasztold 

[Leszczym]

@Klaudia Gasztold Ekstra !!!!

[violetta]

@Klaudia Gasztoldświetne, niektórzy z Korei chcą się wyrwać do innego świata, walcząc z Ukrainą. 

[Natuskaa]

Silny wiersz. Wygląda na to, że bardzo przemyślany.

 

Pozdrawiam :)