Historia edycji

@Domysły Monika miło mi że zajrzałaś i pozostawiłaś swój ślad. Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  Tak wiem. Wspominałaś już nieraz. I do tego liczną z dużą ilością młodych osób.   U mnie też wielu wyjechało za granicę. Rozeszły się te relacja jakoś po kątach. Nie pasujemy do siebie to nie ma chęci bycia razem.   To że daleko to teraz nie problem. Można się spotkać w formule telekonferencji. Niestety starzy tego nie potrafią, a młodzi nie mają ochoty. Jakby coś takiego było to bym na pewno dołączył, ale brak.

A ja chciałbym swoją duszę  Ocalić od opustoszenia  Słałbym jej pocztówki z dalekich myśli  I wspomnienia Lałbym w nią wiersze i poematy  I zasłyszane zaklęcia I dzbany, pełne w polne kwiaty, Wzrok w gwiazdy wzbity w rumieńcach.   I pchałbym w nią całe stosy splecionych rąk  By trzymały mnie z dala od niechcianych stron   I napełniałbym dalej duszę wrażliwością Choć nie jestem pewien czy jej ogrom wytrzyma Ale jeśli pękłaby dumnie napełniona miłością  To pal licho, niech pęka, tak trzymać.   A ja chciałabym duszę swoją Ocalić przed opustoszeniem Niech byłaby dla snów moich ostoją Niech byłaby marzeniem…

@Starzec   Zabawnie napisane.   Mogło tak być.

@Rafael Marius ja akurat mam fajną rodzinkę, święta spędzam w rodziną, a na majówkę sobie gdzieś wyjadę :)