Historia edycji

Z cyklu: Wspólna jazda, czyli wiersze o Bogactwie i Biedzie     22 moneta zadłużenia   Bieda składa myśli do kupy Ale się rozsypują, umysł zatruty   Biedą, co by umysł robił bez niej Wiedzą, która trwa ciągle we mnie   I zaognia sytuację I dostarcza atrakcję   Wiesz, że w biedzie żyjesz Wiesz, że wiele chcesz   To wiedz, ja Ci nie zabronię To siedź, na gołym betonie   Co z tego wyjdzie Co z tego wyniknie   To się okaże Dopiero jak człowiek zniknie   To się zobaczy Gdy przyjdą gorsze czasy   Gdy już nie wystarczą Zwyczajne wygibasy   Tylko tworzenie Tylko zawodzenie   Bijesz się z sobą Relacja live na antenie   Bijesz się ze światem Świat oddaje Tobie   Mocnym uderzeniem Aż przewracasz się w grobie   Aż przewracasz się na dobre I nie wiesz gdzie iść   Jeszcze się nie urodziłeś, nie żyjesz Jak czekający na słońce w pąku liść                      //Marcin z Frysztaka       Piszę opowieści, sztuki teatralne, dialogi kabaretowe i wiersze   Wszystkie moje książki          Za darmo Znajdziesz na stronie:        wilusz.org

Celne!

Wsio ryba to raczej  od wsio rawno, wszystko jedno, ale i niech tak będzie :)))

-Mistrzu czy mądrość z wiekiem do ludzi przychodzi? -Mądrość rzadko, ale wiek nigdy nie zawodzi.  

@jan_komułzykant, na telefonie nie wyświetla mi polskich znaków. Jak poniżej:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.