czasami mam skrzydła jak ołów
a czasem się z piór cała składam
unoszę się wyżej niż umiem
i niżej niż mogę upadam
powstaję jak feniks z popiołów
lub sypię się cała jak z maku
i słodycz i gorycz rozdaję
i nie mam żadnego już smaku
to życie mi ciągłym cierpieniem
to życie wciąż kocham nad życie
i kiedy już przyjdzie mi odejść
zapłaczę i spłonę w zachwycie
czasami mam skrzydła jak ołów
a czasem się z piór cała składam
unoszę się wyżej niż umiem
i niżej niż mogę upadam
powstaję jak feniks z popiołów
lub sypie się cała jak z maku
i słodycz i gorycz rozdaję
i nie mam żadnego już smaku
to życie mi ciągłym cierpieniem
to życie wciąż kocham nad życie
i kiedy już przyjdzie mi odejść
zapłaczę i spłonę w zachwycie
Podpaliłem : mieszkanie, łąkę, las…
Celowo czy bezcelowo ?
Nauczycielem jest przodek.
Rozniecił ogień i skłócił się z naturą.
Pragniemy zapalić cząstkę słońca.
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez andrew · Opublikowano
Przez Nicość674 · Opublikowano
Przez T.O · Opublikowano
Przez Amber · Opublikowano
