Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nokturn


Rekomendowane odpowiedzi

Noc mnie dopieszcza. Domaga się o więcej i więcej. Noc przytula się i płacze. Mimo że deszcz,

że deszcz jest taki odległy.

 

Powiedz mi, ach. Nie chcesz nic mówić. Wiem. Wszystko wiem…

Zatopiona w ciszy. W tej upojnej ciszy.

W milczeniu tym. W oddechu. W niczyich szeptach.

 

W oknie odblaski. Mnożą się i troją na szybach lśnienia.

Te wszystkie umizgi gwiazd. W liściach drzew migoty, drżenia.

W gałęziach...

 

Przyszła do mnie przeszłość.

Przyszła tak

jak zawsze.

Tak zwyczajnie.

 

Przyszła w udręce i w szacie do samej ziemi.

W powiewającej. W bezkresie pustki.

 

Czas przestał istnieć.

I cisza taka

spadła z wysoka.

 

Sfrunęła na skrzydłach czarnych.

W furkocie piór.

W muśnięciach, jakby czyjejś dłoni (twojej?)

 

Do płonącego gardła wlewa się ogień. W przezroczystości szkła widzę. Dostrzegam mnożące się

widma. Odbicia…

 

Kwiaty w wazonie.

A w kwiatach,

w tych uschniętych płatkach kurz i pajęczyny.

 

Pozostałość w wazonie pękniętym na wpół. Kwiaty dla nikogo.

Na stole talerz z okruchami czerstwego chleba. Przy stole odsunięte krzesło.

 

A więc

ktoś

tu był.

 

Albo nadal jest, tylko

niewidzialny.

A więc ktoś. Kto?

 

Za oknami księżyc

ostrzy się sierpem

w szczelinach chmur.

 

Za oknami noc. Noc…Noc…

 

To jest wszystko zniszczone. Zatarte pragnienie moje.

 

W pustej już szklance odbijają się nieśmiało resztki umykającego lata.

 

Niewyraźny zarys

czyjejś twarzy.

Szklanki, którą trzymam w dłoni.

 

I którą ściskam

aż do pęknięcia.

Do pierwszych kropli krwi.

 

Upuszczam na podłogę.

Spadają z chrzęstem kawałki rozbitego życia.

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2024-08-31)

 

***

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Domysły Monika   Tak przy okazji: odebrałbym prawa kobietom - nadużywają własną wolność i to właśnie przeciwko mężczyznom - różne oskarżenia padają wobec mnie: iż jestem zboczeńcem, chodzę po ulicy i zaczepiam ludzi, a najgorsze jest to - kwiaty, kwiaty i kwiaty - to wy szukacie słabego punktu, aby dobić i wykorzystać mężczyznę.   Łukasz Jasiński 
    • @Domysły Monika   Nie, moja droga Moniko, poezja jest bardzo trudna, otóż to: poezja to mało słów i dużo myśli, proza: dużo słów i mało myśli, dlatego niektórzy chcą, abym pisał, pisał i pisał - bez sensu, zresztą: samo pisanie bez sensu jest grafomanią.   Łukasz Jasiński 
    • Ja jestem z początku grudnia :) może to jeszcze przedgrudzie. Oddałeś ten klimat. Wiecznej nie dokończonej albo nawet nie zacz3tej rozmowy, bo kurczy się dzień i jak nigdy, wtedy słupy stoją dostatecznie blisko owinięte w dziurawy jak sié okazuje sweter :)
    • Ja już płaczę. Bardzo wiele wierszy, które czytasz, są z udziałem Ala. Tak czuję, ale obym się myliła.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Dziękuję.   Jako dziecko cz3sto tak sobie pisałam do siebie. Teraz jest inaczej, każdy może się odnieść, sam wiesz. Może to taka symboliczna pani, bo trochę ich się uzbierało :)  To takie dziś były pierwsze łzy, bo bał się iść do szkoły. I tak możnaby powiedzieć , dopiero dzisiaj. Mój chłopak nie dosłyszy.   Dziękuję za wizytę :)             Nie wyszło mi to jednak do dziecka :) Może właśnie nie nienawiść, cz3sto wiele bierzemy zbyt bardzo do siebie. Dziękuję:) Dziękuję :) Proszę nie dręczyć mojego gościa pod tekstem :) Komentarz to coś znacznie więcej niż nawet pierwsze miejsce w rankingu, tak wg mnie :) Ale świat się chyba zmienia i pod tym wzgl3dem ;)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...