Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rynek to miasta orędzie


Rekomendowane odpowiedzi

kwiaciarka plotki sprzedaje
widomy ślepego udaje
malarz przechodniów maluje
poeta wiersze recytuje

gołębie wesoło gruchają
ludzie o pogodzie rozmawiają
na wieży hejnał grają
gwar rynkowy przedrzeźniając

więc proszę uśmiechnij się synku
tak jest na każdym rynku
tak było i tak zawsze będzie
to jest miast polskich  orędzie

które wszyscy kochają
swoje miejsce w nim mają
niezależnie od pogody
dodają mu czaru  urody
 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - być może - dzięki za czytanie - 

                                                                         Pzdr.

@corival - @Natuskaa - @Rafael Marius - @Adaś Marek - dziękuje - 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • to przez te grona ją zauważył jędrne dojrzałe wiążące oczy zaraz zapragnął o niej pomarzyć czarując słowem także zaskoczyć   może się złowi na te westchnienia wczesnojesienne co nic nie zmienią  po uniesieniach do zapomnienia była minęła piękna przyjemność :)
    • Koła naszych zębatek się toczą Ocierając się o siebie, pomrukują Lecz ani rozjechać Ani zaskoczyć Wciąż jednak nie mogą   Grawitacja ściąga nas   Nagie miecze przeznaczenia Tną serce na wskroś Czy tylko po to By odrzucić na bezdroża Samotnych chwil   Jaki to ma ukryty sens   Serce naiwne Rozumu bezsilnego Argumentów nie słucha Swoje wie, swoje chce Niby w smutku skomli   Że to silniejsze ode mnie   Jednak w istocie słodyczy miłości Nawet tej niespełnionej Wyzbyć się nie chce Bo musiałoby odrzucić Istotę człowieczeństwa   Tyle bym chciała powiedzieć   Słowa jednak grzęzną wstrzymane Jakby miały moc niszczenia Tej nieuchwytnej nici Która nas swym ściegiem czasu Koło siebie trzyma
    • @Konrad Koper Dzięki
    • @Sylwester_Lasota właśnie a powinno być w domu wśród swoich tak jak dążymy aby porody były rodzinne  witamy maleństwo tutaj i żegnamy bliskich - niech odchodzą otoczeni naszą miłością   Pozdrawiam @hauser nic w tym osobistego nie ma zwłaszcza w szpitalu - i następny proszę    
    • @violetta @violetta Ale jest też umiejętność predystynacji po prostu. U ludzi sztuki obserwuję ją niemalże codziennie. To musi być jakaś taka szachowa umiejętność oparta na sporej wrażliwości i dobrej obserwacji, która notabene łączy ludzi sztuki i ludzi religii. Ale wokół tego zagadnienia powstaje bardzo niebezpieczne pytanie, czy ktoś tego przypadkiem nie zrobił. A jak przewidział jakieś nie halo to to pytanie, czy nie zrobił może mieć bardzo bolesny wydźwięk... I w skrajnych przypadkach może rodzić naprawdę niefajne konsekwencje... Do tej umiejętności w tomiku Niepokój wprost przyznawał się Tadeusz Różewicz. I tłumaczył, że nie jest Savenarolą (włoski prorok z Florencji). Widziałem mnóstwo, naprawdę już całe mnóstwo dzieł artystycznych, gdzie ta predystynacja naprawdę się zadziała. Nie jestem w stanie napisać o tym regularnej książki, no bo za mało pracowity jestem i zacięty, ale absolutnie uważam, że jak najbardziej jest coś takiego. Widzę to nawet na tym forum...  @Łukasz Jasiński są całe grupy religijne, które mówią że już niebawem koniec świata. Mówią tak od 400 lat. Wolę wierzyć Hawkingowi, że koniec za 500 lat. Po prostu wolę tę teorię, choćby dlatego, że końca świata oglądać nie chcę na własne oczy...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...