Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Czar podróży

Klip

Przez Klip
w Limeryki

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Klip

Klip

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

 

Do żony, co mieszka na Helu
pan Bronek rozkosznie rzekł: "Elu!
Dzwonię, bo  na Zakopiance,
w dodatku przy pannie Ance,
znów stanął mi maluch. W tunelu."

11
Ajar41

Ajar41

Opublikowano
Opublikowano

@Klip Gratulacje. Świetny jak zwykle.

Pozdrawiam.

 

A propos  "stania" przytaczam dwa moje:

pierwszy już znany, drugi jeszcze nie (prawie świeży).

 

Młody Hiszpan w Estremadurze

ze wzwodem kłopoty miał duże    

by nie zwisał mu jak klips

na śniadanie jada gips

no i stoi mu dużo dłużej.  

 

Pewien Tatar w Tatarstanie

z obawy, że mu nie stanie,

potrzebę nagłą

podsycał viagrą

i sztywny leży w kurhanie.

 

1
Klip

Klip

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@Ewelina Bardzo mi miło.

Dziękuję za wizytę i pochwałę.

Dołączam mikrolimeryk o Helu.

 

Na Hel
      gdzie cel
               szedł
                    Szwed
                         po chmiel.

 

Pozdrawiam serdecznie,

K.

3

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • beta_b
      Do siego roku

      Przez beta_b · Opublikowano

      To był rok dla mnie dobry pełen darów i wzruszeń, ...i chwil odkrywania: co ja chcę, a co muszę. To był rok dziękczynienia, czynienia dla siebie. I podróży po globie, i mazania po niebie. To był rok, kiedy życie powciągało w swe nurty. I płynęłam w nim żwawo, uważając na burty. Jakby - ciężko - już było, jakby nauk niemało w część praktyczną włożnych w końcu za_działało. Jakby życie, co z puzzli rozrzuconych na deski cały obraz stworzyło. A ja pytam: co jeszcze? Dzisiaj lepiej rozumiem sztukę, filmy, historię, wiem, co z czego wynika, co się nie da zapomnieć. Zrozumiałam swe błędy i to na każdym kroku. Świata olśnień i głębi życzę. Do siego roku!
    • KOBIETA
      Wiersz drogi

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @Radosław   Radosławie :) och Radosławie.! Ja tylko bywam…pragmatyczna :)    no dobrze…przesadziłam z „ porzucaniem” :)  wiesz, że potrafię ;)     
    • Radosław
      Wiersz drogi

      Przez Radosław · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Może tak być, jeśli podmiot nie jest przyspawany do traum. Natomiast    jeśli porzuci się ten metaforyczny plecak to trudno by było skorzystać i z tych zasobów.    widzę, że jednak pragmatyzm wziął (przynajmniej częściowo) górę również i u Ciebie ;) 
    • EwelinaWawrzyniak
      Nadzieja

      Przez EwelinaWawrzyniak · Opublikowano

      Kwitnie na polanie zapomniany kwiat. Nie pamięta o nim juz cały świat. Bo cóż pamiętać? - gdy młody był głupi! Myślę czasem, że może to lubi.   Starym liściom słońce blask nadało. Nikt dotąd nie wie jak to się stało. Niespodzianka - te proste słowo się rzekło. i bez tego nawet zdrowe serce by pękło.   Wody już nie trzeba. To cudem zwany kwiat. Bo zawirował na nowo przy nim świat. On zwiędnie i zgaśnie - ulotność ma w sobie. Chyba tylko na chwilę postawił się chorobie.   Kto widział ten wie, kto nie wie - nie widział. Czy tak jak nas, kat będzie go ścinał? Natura matką mych dziwacznych losów. Nożem nie pogardzi wyznaczenia paru ciosów.
    • Berenika97
      Żywioły

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Łukasz Wiesław Jasiński  Serdecznie Panu dziękuję! 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...