Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Mając podzielną uwagę
możnaby skupić się na sobie i na nich
i wszystko i kochać uważnie
nikt się przecież nie będzie powtarzał.

No i wtedy widzę chłopaka walczącego z całym morzem
i świat obracający się zawsze w przeciwną stronę
co nie powstrzymał się
nawet na moment.
Taaaa
Breughel ujął pędzel
a potem prawdę.

Nie ma takiego punktu podparcia by poruszyć wszystkich.

A wiatr zapomina kształty
gdy przestają wchodzić mu w drogę.

I krzyczymy sobie jak na tym moście u Muncha
który porwał się z pędzlem na człowieka.

Krzyczymy
ale większość przechodzi bez echa.

Opublikowano

wiatr zapomina kształty (może jakie sa kształty, albo cóś?)
gdy przestają wchodzić mu w drogę.

I krzyczymy sobie jak na tym moście u Muncha
który porwał się z pędzlem na człowieka.

Krzyczymy
ale większość przechodzi bez echa. (bez "ale")

z lekka modyfikacją jeszcze w srodku i ten kawałek być może :)
Pozdr. Ana.

Opublikowano

połknęłam
cały
i nie pozwalam zmieniać
juz dawno tak pięknie i mądrze nie spotkały się literki
kocham błądzenia po myśli mistrzów
wpijanie kolorów z rzeczy sednem
a o wietrze, o przemijaniu, o samotności
niezwykle napisane
wielcem rada

gratuluję z serca
seweryna

Opublikowano

Dzięki Wam za komentarze.
Na początku planowałem napisać "ciepłe kształty",
ale zawężyłoby to interpretacje do istot żyjących.
Raczej nie usunę z
"Krzyczymy
ale większość przechodzi bez echa"
"ale" bo ja chyba w ten sposób piszę i tyle.

Pozdrawiam serdecznie(-:

Opublikowano

Wolałbym taki zapis:

"Mając podzielną uwagę
możnaby skupić się na sobie i na nich
wszystko kochać uważnie
nikt przecież nie będzie powtarzał.

Wtedy widzę walczącego z morzem
i świat obracający się zawsze w przeciwną stronę
co nie powstrzymał się nawet na moment.

Taaaa
Breughel ujął pędzel
a potem prawdę.

Nie ma takiego punktu podparcia
by poruszyć wszystkich"


Reszta - "Nie ma takiego punktu podparcia by poruszyć"

Wiersz mnie nie ujął.

Opublikowano

zawsze niezmiennie zaskakuje mnie ludzka próżność
jak można poprawiać literalnie czyjś utwór
można napisać swoje sugestie, propozycje
można wręcz podpowiedzieć swój punkt widzenia
ale jak może ktoś babrać sie w czyimś utworze jak w kaczce ze śliwkami
to chyba nawet nieetyczne

przepraszam autora, że pozwalam sobie na taką uwagę pod twoim wierszem
nie umiem czytać nieustannie takich komentów

nie zmieniaj utworu
jest logiczny, plastyczny i ma to coś, co stanowi o poezji
ma duszę

pozdrawiam serdecznie
seweryna

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @UtratabezStraty Dziękuję Ci za ten fragment. Bardzo dobrze pokazujesz, że Marek nie zatrzymuje się tylko na wyglądzie Agnieszki, ale że to, co zewnętrzne, miesza się u niego z jej charakterem, siłą, intelektem. On chyba sam nie potrafi tego do końca nazwać, dlatego tak różne skojarzenia się u niego kotłują. Mnie to przekonuje- widzę, że nie jest powierzchowny, tylko oszołomiony i szuka w niej czegoś trwalszego niż same emocje. Podoba mi się, że szukasz w tej historii głębszych znaczeń. Każdy krok do przodu sprawia, że opowieść nabiera barw - idź tą drogą, bo naprawdę warto. Widać też, że wkładasz w to serce - a to się liczy najbardziej. Reszta przyjdzie sama.   Pozdrawiam :)
    • Demony  Czają się w ciemnościach    I nocą wychodzą  Na żer w poszukiwaniu    Nowych ofiar    A ty biegniesz  Uciekasz przed nimi    Bo gdy cię dopadną  To będzie bieda    To będzie strach  I będziesz gryźć piach    I ciach!    Wbiegasz do klatki  Dziesięciopiętrowego bloku    Wbiegasz na samą górę  Twoje przyśpieszone tętno    Czujesz serce wali  Jak szalone    I słyszysz kroki za tobą    Już masz zamiar  Żegnać się ze swoim życiem    Patrzysz!   To tylko twoja dziewczyna  Zrobiła ci taki kawał!   "Kochanie nie znasz się na żartach?"                          
    • @Alicja_Wysocka–Dzięki–A zatem smacznego życzę–Pozdrawiam:) * @TylkoJestemOna–Dzięki za "seryjaśnie"–Pozdrawiam:)
    • wznieście mi pomnik posąg bohatera co z grzesznej mamony wam nadmiar zabierał   chwała ci za to chwała zbudujmy zaraz tam i tu     słusznie prawicie zacznijcie od stóp by czcić mnie słowem oraz bez słów     a później z miłością i pięknie co was tuliły   wiemy jedynie słuszne ręce    no i tułów tudzież głowę myślała za ciebie byś wiedział co powiesz     jeszcze ze spiżu ma być koszula którą do ciała tak często przytulał    skoro wam teraz chwalebnie stanął wielbijcie mnie pieśnią wdzięcznie śpiewaną * o cholera inaczej gruchają białe gołębie obsrały mnie wszędzie      
    • @Berenika97 No nie wiem, nie wiem, wiesz przekora się włącza :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...