Nieporadny taniec

[Igor Wasiński]

Życie tańczy ze mną,

Patrzy mi w oczy,

A ja, nieśmiały,

Spoglądam na boki.

Próbuję prowadzić,

Choć stale

Nadeptuję mu na stopy,

A wtedy tylko śmieje się

I patrzy pobłażliwie.

 

Kiedyś śmierć

Zapraszała mnie do tańca,

Wyglądała pięknie,

Chciałem iść

Ale życie trzymało mnie

Mocno za krwawiące ręce.

 

Kiedyś przyjdzie ta pora

Moja miła

Lecz teraz

Tańczę z życiem,

Bo nie chciało mnie puścić.

 

I dopiero kiedy

Spojrzałem mu w oczy,

Zrozumiałem

Że piękne jest, choć straszne,

Że choć brzydkie i plugawe,

To kuszące w tej sukni

Uszytej z chwil.

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Otóż to w życiu piękne są tylko chwile.

[Amber]

@Igor Wasiński Życie trzyma w cuglach, a na koniec daje kosza. Niemniej nie należy się go bać. Pozdrawiam:)

[Sylwester_Lasota]

W czasach mojej młodości przez pewien czas był wydawany w Polsce magazyn komiksowy "Relax". Kilka historyjek zapadło mi na trwałe w pamięci. Jedna z nich opowiadała o rycerzu, który pewnego dnia zobaczył piękną dziewczynę. Niestety dziewczyna ukazała mu się tylko na chwilę i zniknęła. Postanowił więc jej szukać i ruszył w świat. Podróżując często wdawał się w awantury i bójki, narażając na szwank własne zdrowie i życie, ale dziewczyny nigdy nie spotkał. Gdy już był stary i zmęczony, zrezygnowany wrócił do domu. Gdy siadł w bujanym fotelu przy kominku, stanęła przy nim jego upragniona dziewczyna. Rycerz zauważył ze zdziwieniem, że przez te wszystkie lata nic się nie zmieniła.

- Szukałem cię po całym świecie - powiedział - a ty tak po prostu przychodzisz do mnie? Nawet nie znam twojego imienia. Kim jesteś?

- Jestem twoją śmiercią - odpowiedziała dziewczyna.

 

 

I to tyle historyjka. Twój wiersz w jakiś sposób mi ją przypomniał :)

 

Pozdrawiam

 

 

[Hiala]

@Igor Wasiński życie jest piękne,trudne. Trzeba je kochać.Podobno żyje się tylko raz-pozdrawiam 

[Adaś Marek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Życie kuszące w tej sukni uszytej z chwil, nieodgadniona Dama.Fajnie napisane, jednak dla mnie za duży ten kontrast"brzydkie i plugawe" nie pasuje mi do pozytywnej puenty.

Pozdrawiam 

 

 

[Igor Wasiński]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję.

 

Przez długi czas życie wydawało mi się właśnie takie brzydkie i plugawe. Tych radosnych chwil jest chyba dużo mniej, ale to właśnie te kontrasty sprawiają, że życie jest tak fascynujące—słodko-gorzkie, a jednak na tyle interesujące, że warto doświadczać zarówno wzlotów, jak i upadków, i nie uciekać od nich (Zresztą i tak zazwyczaj się to nie udaje) . Pozdrawiam.

 

[Adaś Marek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Skoro  się wydawało, to znaczy, że tak do końca nie było. Staram się w życiu nie wspominać tego co się nie udało, jeżeli już tak się zdarzy, to powtarzam sobie jakie doświadczenie z tego mogę pozyskać na przyszłość, jak to przekuć z korzyścią dla mnie. Tłumaczę sobie, że powtarzając porażki mogę nauczyć się tego jak jakiejś mantry, i zapełniając tym komórki pamięci nie będzie miejsca dla miłych wspomnień. 

pozostawiając smutne chwile poza zasięgiem swojej uwagi, z czasem o nich zapominam, wspominam to  co mnie cieszy jak wesołe opowieści, które przynoszą dobry humor i zadowolenie. Tak już mam.