Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Historia edycji

Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
viola arvensis

viola arvensis

Dopóki ludzie sadzą drzewa,

dopóki śpiewa ranny ptak, 

dopóki dajesz kromkę chleba 

bądź na tak.

 

Dopóki ktoś ci daje uśmiech,

dopóki w oczach iskrę masz,

dopóki dobro widzisz w lustrze,

dobrze grasz.

 

Dopóki łzy ociersz cudze

dopóki maskę rzucasz w kąt

dopoki stawiasz się obłudzie,

to twój ląd.

 

Dopóki w żyłach krew wciąż krąży 

dopóki serce musi bić,

dopóki wiesz do czego dążysz,

warto żyć.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

viola arvensis

viola arvensis

Dopóki ludzie sądzą drzewa,

dopóki śpiewa ranny ptak, 

dopóki dajesz kromkę chleba 

bądź na tak.

 

Dopóki ktoś ci daje uśmiech,

dopóki w oczach iskrę masz,

dopóki dobro widzisz w lustrze,

dobrze grasz.

 

Dopóki łzy ociersz cudze

dopóki maskę rzucasz w kąt

dopoki stawiasz się obłudzie,

to twój ląd.

 

Dopóki w żyłach krew wciąż krąży 

dopóki serce musi bić,

dopóki wiesz do czego dążysz,

warto żyć.

 

 

 

 

 

 

 

 

 



×
×
  • Dodaj nową pozycję...