Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Historia edycji

Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
Igor Wasiński

Igor Wasiński

Kiedyś będziemy szczęśliwi,
Poznamy pierwszy raz przyjemne.
Będziemy oddychać miarowo,
Zamkniemy oczy bez strachu,
Odpoczniemy w końcu,
Puścimy wolno nasze zmartwienia.

 

Kiedyś przeminiemy,
Wypalimy się jak wielkie drzewa,
Lub zgaśniemy jak zapałki.

Ale wczoraj nie istnieje,
Jutro też.
Jest tylko teraz.
Więc trwajmy, skoro jeszcze możemy,
Korzystajmy z bijącego serca,
Mimo smutku i lęków.

 

Mamy wszystko,
Piekący blask światła,
I wieczną chwilę,
Która trwa.

Może kiedyś
Będziemy szczęśliwi.
Póki co mamy słońce,
Wykorzystaj je całe,
Upij się jego ciepłem,
I zapomnij o wszystkim.

Igor Wasiński

Igor Wasiński

Kiedyś będziemy szczęśliwi,
Poznamy pierwszy raz przyjemność.
Będziemy oddychać miarowo,
Zamkniemy oczy bez strachu,
Odpoczniemy w końcu,
Puścimy wolno nasze zmartwienia.

 

Kiedyś przeminiemy,
Wypalimy się jak wielkie drzewa,
Lub zgaśniemy jak zapałki.

Ale wczoraj nie istnieje,
Jutro też.
Jest tylko teraz.
Więc trwajmy, skoro jeszcze możemy,
Korzystajmy z bijącego serca,
Mimo smutku i lęków.

 

Mamy wszystko,
Piekący blask światła,
I wieczną chwilę,
Która trwa.

Może kiedyś
Będziemy szczęśliwi.
Póki co mamy słońce,
Wykorzystaj je całe,
Upij się jego ciepłem,
I zapomnij o wszystkim.



×
×
  • Dodaj nową pozycję...