Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Widziałem go na mieście, 
Jak zawsze towarzyski.
W ręce trzymał dwieście,
Choć nie miał, chyba, pić z kim.


Od zawsze miał ten zwyczaj,
Bo nie lubił się kłócić.
Wolał coś zgasić w sobie,
By to wyciągać z ludzi.

I wciąż wyciągał, budził!
Pamiętał ich aż nadto.
Lecz powrotów do domu,
Nawigacji zabrakło.

Ryzyko - więc - ogromne,
Nie wróci skądś, po piątku.
Nikt nie będzie go szukał - 
Mówił, że jest w porządku.

Więc, w razie tych wypadków,
W przededniu zaginięcia.
Zrób, co chce wyjąć z Ciebie,
I śmiejcie się do zdjęcia!

Opublikowano

@Dagmara Gądek akurat leciwości tutaj nie brałem pod uwagę, ale człowiek niezależnie od wieku - nawyki ma te same :)
Sypie się możliwe, że od interpunkcji - za wyłapanie dziękuję, za opinię - jestem wdzięczny. Pozdrawiam cieplutko

Opublikowano

dla mnie dwuwymiarowe

poprowadzone  ładnie

idzie tu o człowieka

i o - a może zgadniesz

 

 o ludzką osobowość

niknące charaktery

gubiące się zasady

ginące wręcz maniery

 

została fotografia

człowieka dawno nie ma

wspomnienie po zasadach

czy chamiejemy teraz?

 

Pozdrtawiam

Opublikowano

@Jacek_Suchowicz chamieć, chamieniem - na pewno
człowieka przecież nie zmienię
pytanie - czy chodzi o niego
czy jego uzależnienie

Ten sam by miał problem najpewniej
Co zrobiłby proszę mi powiedz:
Napisał do ciebie "pozdrawiam"
Czy przechylił za twoje zdrowie?

Miłego:)

Opublikowano

@Liero Kiedy widzę uzależnionego człowieka z małą, albo i dużą flaszką w dłoni, zawsze przemknie mi przez myśl... ciekawe od czego się zaczęło. Zazwyczaj jest jakiś przyczynek do tego picia... dla niego ważny.

I pewnego dnia człowiek znika... dobrze jeśli gdzieś zostanie komuś jego fotografia.

Pozdrawiam :)

Opublikowano

@corival może nieważne jak się zaczyna, a ważne jak się kończy, czy z upadku powstane, czy wyślą za mną list gończy kredens pozdrawia 

@Liero @corival może nieważne jak się zaczyna, a ważne jak się kończy, czy z upadku powstane, czy wyślą za mną list gończy kredens pozdrawia 

@Liero morze słów jak morze trunków od tych zacnych, po te najpodlejsze, dużo o tym napisano, czasem takim zgrabnym wierszem

Kredens pozdrawia 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...