Heinrich Heine - Nad morzem panna stała (Das Fräulein stand am Meere)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Nad morzem panna stała

Nieszczęśliwie wzdychając,

Wzruszenie przeżywała

Zachód słońca oglądając.

 

Panienko, nic nie szkodzi,

Ono się tak bawi z nami;

Przed oczyma nam zachodzi

A wstaje za plecami.

 

I Heinrich:

Das Fräulein stand am Meere

Und seufzte lang und bang,

Es rührte sie so sehre

Der Sonnenuntergang.

 

Mein Fräulein! sein Sie munter,

Das ist ein altes Stück;

Hier vorne geht sie unter

Und kehrt von hinten zurück.

Edytowane 9 Lipca przez Andrzej P. Zajączkowski (wyświetl historię edycji)

[Stracony]

@Andrzej P. Zajączkowski Dwulicowa jakaś ...ja to frau :)

 

[Amber]

@Andrzej P. Zajączkowski Ładne wytłumaczenie zachowania słońca :) i świetny przekład wiersza. Pozdrawiam.

[poezja.tanczy]

@Andrzej P. Zajączkowski

Ta zabawa, na zdobycie

Punkty sporne, to poszycie

 

Świetny wybór wiersza

Lekkość i świeżość

 

Pozdrawiam miło,

M.