Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dlaczego Polacy tak bardzo skupiają się na swoich słabych stronach?


iwonaroma

Rekomendowane odpowiedzi

Ja lubię piłkę, w tenisa grałem w klubie i potem hobbistycznie i dorabiałem jako trener. Polski sport jest na barkach rodziców, bez żadnego wsparcia ze strony państwa / miasta, czego znanymi przykładami jest Iga i Hubert. Mnie było łatwiej, bo sam trenowałem moje dzieci, a za kort nie płaciłem, bo robiłem po godzinach za kortowego. W piłce koszty są dużo mniejsze, ale są,  plus organizacja, bo treningi są codziennie, więc dowożenie, odwożenie itp. No i motywacja, bo w wieku tak 13-14 lat już 90% dzieci nie chce się trenować, bo woli robić inne rzeczy po szkole, wymagające mniej wysiłku. 

To tak z grubsza ad hoc. :). Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Ana owszem, ale nie w przypadku Polaków. Jesteśmy słabi w piłce nożnej, słabi, słabi, słabi. A podniecamy się jakbyśmy byli Brazylijczykami ;) Nie doceniamy natomiast swoich mocnych stron. Żeby oglądać Igę musiałam wykupić Canal +, a piłka nożna na programie 1-ym ;)

 

 

 

@Marek.zak1 :) hobbystycznie każdy sport jest dobry, dobrze, że chłopcy (i dziewczynki :)) kopią w piłkę. Ale już finansowanie, organizacja oraz zaangażowanie emocjonalne całego narodu nie jest rozkładane sprawiedliwie i sensownie. Tak jak piszesz, tenis np.nie był dobrze zaopiekowany przez państwo, koszta szły na rodzinę. Nie jestem specjalistą, ale kort tenisowy jest tak bardzo dużo droższy od piłkarskiego? Nie wydaje mi się...

Również pozdrowienia 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@iwonaroma  Młodzież należy zachęcać do uprawiania sportu, bo sport bardzo pomaga w życiu, a wyczyn jest dla najzdolniejszych, których państwo powinno wspierać. Tymczasem wyczyn jest u nas dla dzieci zamożnych rodziców, a młodzież generalnie sportu nie uprawia, często unika WF-u.  Nawet samochodziki na pedały są rzadkością, głównie na baterie, żeby dziecko się nie zmęczyło. Temat rzeka.  Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Też nie wiem :) Ale to chyba taka nasza słowiańska martyrologia, masochizm,

skłonność do nurzania się w porażkach, błędach, niemiłych wspomnieniach i emocjach. 

Polacy często nie potrafią się naprawdę cieszyć i to nie dotyczy tylko sportu, niestety. 

I sama niestety też tak często mam, ale przynajmniej wiem, że to jest toksyczne :)

Z czego to może wynikać? Z kultury błędu, krytyki w dzieciństwie?

"Pesymizmu ubezpieczeniowego", który, u nas jest akurat uwarunkowany historycznie, bo przecież "lepiej"

spodziewać się najgorszego i w najgorszym nurzać, bo patrzenie w przyszłość z nadzieją może przynieść rozczarowanie?

 

Usiłuję to zrozumieć, ale... może nie powinnam, bo to nie jest racjonalne. 

Chociaż... to nasze cierpiętnictwo ma też jednak swoją piękną stronę. 

Nikt tak nie odczuwa mistycyzmu śmierci, nie dba o groby, nie wspomina poległych
i nie pamięta o nieżyjących bohaterach jak Polacy. 

 

Ech.. tyle myśli mi się teraz kłębi :) Temat wieloaspektowy i trudny. 

Ale dobrze, że go podjęłaś, Iwon :)

 

Pozderki :))

 

Deo

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Marek.zak1 dokładnie, jest tak jak piszesz. Czasem mam wrażenie, że państwu chodzi tylko o kasę a tzw.dobro obywateli to działania pozorowane. Pewnie jest trochę idealistów, ale giną w tłumie.

A grubi, bezwolni i nieszczęśliwi obywatele to dobry materiał do siedzącej pracy wyrobniczej przy komputerach. 

Ale jak piszesz - temat rzeka. Również pozdrawiam.

 

 

 

@Deonix_ :) Tak, skłonności masochistyczne wdrukowywane wiekami ... Jednak nie powinniśmy bezwolnie się temu poddawać. Wiem wiem - jednostka a tłum - jak to ciężko przezwyciężyć:(

Co do piękna cierpiętnictwa to byłabym ostrożna... Można się zakopać ;) Oczywiście, powierzchownie i najlepiej u drugiego można widzieć tam piękno, ale jak samego nas dopadnie głębokie cierpienie to... już jest inaczej.

Co do mistycyzmu śmierci to jestem za - w tym sensie, że rozumie się i przeżywa śmierć jako tajemnicę przejścia a nie definitywny koniec, rozpad itp. Umierających należy szanować, podchodzić do nich z estymą, miłością i uwagą. A już zmarłych wspierać modlitwą i szanować groby - mając na uwadze, że to część nas i nasze przyszłe nieuniknione doświadczenie. 

A cmentarze są takie piękne:) Uwielbiam spacerować:) Jaka bujna roślinność na naszych kościach, popiołach :) Jak pięknie śpiewają ptaki... I ile kwiatów i światełek (na szczęście nie zawsze jeszcze sztucznych;)).

Również pozderki Deo :)

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@iwonaroma też tego nie rozumiem i nie rozumiem siebie, jestem bardzo aktywna, jak nie zrobię 15 km codziennie, to jestem chora (chyba się uzależniłam:), a kiedyś na bardzo poważnie trenowałam grę w siatkę w znanych klubach, wcześniej akrobatykę sportową, ale jedyne co jest w stanie przyciągnąć mnie do telewizora, to piłka nożna, tylko, że niekoniecznie w wykonaniu naszej "reprezentacji" :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@hania kluseczka :) to, że jesteś bardzo aktywna to przecież nic złego :)

Piłkę nożną oglądam tylko w przypadku dużych wydarzeń, bo generalnie denerwuje mnie, że oni biegają przez 1,5 godziny strzelając przy tym tylko kilka bramek, a czasem ani jednej! A te podania... rzadko trafne:( 

Natomiast siatkówka jest świetna, zwłaszcza w wydaniu naszych siatkarek i siatkarzy :) No i tenis... Iga, Hubert - sama przyjemność patrzeć.

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@iwonaroma mi chodziło o to, że zawsze interesowały mnie inne sporty (np. narciarstwo także), które uprawiałam, a przykuwa moją uwagę najbardziej, jednak ta piłka nożna na której najmniej się znam i właściwie nigdy się o nią osobiście, nie otarłam, nie wiadomo dlaczego i co jest takiego w tej piłce nożnej, że  przyciąga aż tyle osób, które ją oglądają z zapartym tchem, siatkówka aż takich emocji nie wywołuje i pewnie więcej jak pół polski nie zasiada przed telewizorem, żeby obejrzeć meczyk :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jest życie i my tam jesteśmy Otwarte okna na życie są Świat samych życzeń... Barwy życzeń i barwy życia są różne Jesteś moim życiem , kolorem mojego serca Gra orkiestra , nie ma prądu , jest akustycznie Będę z tobą przez resztę mojego życia Kocham życie i kocham Ciebie Pytam się o życzenia , bądź moją miłością Żadnych życzeń , tylko życie                                                                                                       Lovej . 2024-11-30                          Inspiracja . Życzenia i życie . Jakie jest w życiu
    • Brzask lekko uchylił powieki. Zachłysnął się rześką rosą. Paletą pasteli ziewnął i zstąpił stopą bosą…   Na zielonej łąki odcienie, na przeciągające się cienie, na skrzydła motyli niemrawe, na wrzawę budzącą się w trawie.   Na sosny blaskiem skąpane, na szepty jasnością wyrwane, na kwiaty co z barwą igrają, na wszystko co sen swój przerwało.   Ten   brzask rozlał się promieniami po najciemniejszych zaułkach. Paletą pasteli smagnął. Zakukała kukułka.   Rozedrgały się w liściach głosy. Strumień przeczesał falą włosy. Obudziło się życie w świerszczach. W skrzydłach już muzyka trwa pierwsza.   Złota plama spłynęła z nieba. Ciepło w kamieniach się wygrzewa. A mgła jak wstydliwa kochanka, umyka przy krokach poranka.   Już brzask z pełnym dniem się przywitał. Wymienił się ciepłym spojrzeniem. By jutro znów o tej porze obudzić wszystko tchnieniem.
    • Zawodzą, ale ile z nich funu:).  Pozdrawiam
    • @Bożena De-Tre Zapraszam Poezję na Targi Książki we Wrocławiu…wyjdżmy do ludzi…pozdrawiam, @Bożena De-Tre …Poezja to życie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Ewelina Ależ fajne !! I ta mini prowokacja na koniec :)) Bomba !!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...