Cisza

[Krel]

Na tronie utkanym z obłudy siedzi nagi król 

Martwi nie mają głosu, mogą tylko się przypatrywać zza światów 

Przymykają oczy ślepcy, głusi do uszu przykładają dłonie 

Chcąc zachować obojętność na myśl, że ich świat tonie

Gdzieś w oddali tli się wątła iskra nadziei,

głupcy pod skrzydłami matki schowani przed słonym jak łzy deszczem

Dogasające w zaciszu jaskiń ogniska przestają ogrzewać dżunglę spowitą betonem 

Mrok ogarnia świat, król wita lud z pałacowych okien 

Wskazówki zegara stoją nieruchomo, pięć minut przed północą 

Jest cicho i spokojnie 

Jest spokojnie i cicho 

Taki właśnie ma być koniec

[aff]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Są alternatywy.

To zakończenie szczególnie :-)