Historia edycji

@violetta To prawda Violetto. Niestety wszystko się kończy prędzej czy później. Dziękuję Ci bardzo i pozdrawiam.

@andrew Bardzo smutny ten wiersz i bardzo do mnie dotarł. To jest ten moment w miłości, kiedy opada uniesienie, bo przecież nie można wciąż żyć na tzw. górnym C. Mija urok świeżości, odkrywania, delektowania się sobą. Pozostaje rutyna, codzienność - i jakże trudno sobie wtedy uświadomić, że to też jest miłość, że to jest to samo, tylko w innej odsłonie Peel tego wiersza czuje się nagle niepotrzebny, niewidzialny dla tej drugiej strony, z którą chciał budować jakąś jedność. Drobne chwile, które chciałby, aby nadal łączyły i które są dla niego ważne, nagle przestają mieć znaczenie w tej relacji. Pojawia się brak równowagi, między potrzebami i możliwościami wzajemnego ich zaspokojenia. I wtedy właśnie to dawne MY zaczyna być postrzegane, jako iluzja. Dojmująca tęsknota, kiedy wciąż coś dajesz, a jest to już tylko kolejny gadżet w zagraconym pokoju...  

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  @Gosława :) Dziękuję       @Berenika97 :) Jesteś wnikliwą czytelniczką. Dzięki :)     @Rafael Marius @Kamil Olszówka Podziękowania     

@Kamil Olszówka :) dzięki     

tęsknię za NAMI  nierealnie    jesteś ty  jestem ja  jak inni    sen zniknął  system się zawiesił    my jesteśmy  ale NAS  nie ma    tęsknię za NAMI  nierealnie    smak bryzy morskiej  powiew wiatru  zapach plaży  jest jak dawnej    nieobecność nie smakuje  jak lody bakaliowe    12.2025 andrew