Dłoń

[aniat.]

moja dłoń w twojej dłoni ułożyła się miękko

zawstydzona bliskością zadrżała

skryła się pod sukienką

lecz po chwili twe włosy

wzburzyła niczym wiatr fale

z szaloną namiętnością

wiła w palcach spirale

dotykała jak ślepiec

wszystkich miejsc upragnionych

aż po szaleństwo zmysłów

wśród słów niedokończonych

splotła się z twoją dłonią

by nie utracić chwili

żeby powiedzieć - jesteśmy

a nie mówić że - byli

[Marek.zak1]

Szaleństwo zmysłów, to musi być autentyk:). Pozdrawiam

[aniat.]

@Marek.zak1 Tak mnie jakoś naszło z rana.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Wędrowiec.1984]

@aniat. Pięknie. Zaczytałem się, no i jaka śliczna końcówka. Pisałem tutaj kiedyś, że naprawdę chciałbym, by miłość w realnym życiu wyglądała tak jak wierszach, nawet przesyconych egzaltacją. A niech tam! 

 

Śliczny, śliczny.

[aniat.]

@Wędrowiec.1984 Czasami te początki miłości takie są, ale potem życie je weryfikuje i miażdży. I po to są takie wiersze, żeby sobie pomarzyć, albo… powspominać.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za miły komentarz

[Wędrowiec.1984]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dokładnie, o to to.