Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Co pozostanie ?

Father Punguenty
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Father Punguenty

Father Punguenty

Opublikowano
Opublikowano

Już wszystko skończone, tego już nie ma.

Mrok cię pochłonie - płomień lub ziemia.

I choćby słowa stawiać przeciw powodzi,

Żadna myśl szczerozłota już się nie zrodzi.

 

Niechby ktoś ciało w łuk skalny wyprężał,

Pęk pięknych myśli w stos ksiąg natężał,

Bogów cudzych, gdyby błagał na kolanie,

Ktoś `dust to dust` powie i tak pozostanie.

 

A przecież niedawno z własnej próżności

Wielkością lśniłeś, wśród świata szarości.

Talentem się czasem dzieliłeś - na scenie,

Lecz spadła kurtyna, za progiem zbawienie.

 

Więc ujmą ci z karku twardy rzemień uzdy

I złożą cię w kopczyk ziemi suchej bruzdy,

By zgłoski martwe w mosiądz przekuwać,

Byś mógł na wieki pod krzyżem spoczywać.

 

Czasem ktoś przyjdzie, by ci świec zapalić,

By rozgrzać modlitwą, lecz szybko oddalić.

Deszcz skropi cię z góry zimnym oddechem,

Zmiesza garść kurzu razem z twym grzechem.

 

A może coś zostanie ? Może coś uchronisz ?

Jeśli zatrzymasz chwilę, słów nie uronisz.

Myśl jasną jak kryształ wlejesz w złoty kielich,

Myśl w górę wystrzeli, by zajaśnieć w bieli.

 

I ta myśl zapłonie jak krzew, co goreje,

Co niesie szczyptę prawdy, radości, nadzieje -

I rozleje się światło, które kryłeś w sobie.

Więc może nie wszystek złożą cię w grobie ?

     

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

(wersja udźwiękowiona)

6
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • AdamU
      Kolęda

      Przez AdamU · Opublikowano

      Wśród nocy cisza, ciemno wszędzie, Tylko moje myśli krążą wokół Twoich snów. Zgubiłem siebie, nie wiem nawet gdzie, Każdy dzień jak cień, światło tu nie sięga. Czasem sięgać próbuję w przyszłość odważnie, Ale jest mi tu jakoś niewyraźnie. Tak pusto, głucho wszędzie, I nie wiem co to będzie. I czy cokolwiek  jeszcze będzie. Mówią, że życie to nie bajka, Ale nikt mi nie powiedział że to będzie thriller. Fabuła tej opowieści mi ucieka, Nikt i nic już na mnie nie czeka. Czuję chłód, choć w pokoju ciepło, Każdy mój uśmiech to gęba z plastiku. Lubiłem marzyć, teraz boję się, Że dawne marzenia to tylko zły sen. Za rogiem otwiera się dla mnie nowy dzień, I znów zapomnę, co znaczy "żyć". W koło i w koło, bez celu, bez końca. Czy znajdę siebie, w tym całym szaleństwie?
    • Amber
      Jako święty Mikołaj

      Przez Amber · Opublikowano

      @Leszczym Metaforycznie prezent odnalazł miejsce w tekście. Być może adresat doceni wartość prezentu :))
    • Corleone 11
      (... niebo czuwa)

      Przez Corleone 11 · Opublikowano

      @Natuskaa    Dziękuję Ci wielce

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      .
    • Groschek
      może na rodzenie

      Przez Groschek · Opublikowano

      @violetta dzięki; publikuję tutaj tylko dodatkowo - normalnie na TwojeWiersze (jako RoMiś - bo 'Groschek' ma blokadę); tego portalu nie rozgryzłem do tej pory..
    • UtratabezStraty
      Krok w błękicie

      Przez UtratabezStraty · Opublikowano

      @Hiala @Monia @Domysły Monika @malwinawina @Leszczym, ponieważ zauważyłem, że jest tutaj taki zwyczaj, że autor dziękuje za polubienia swojego wiersza, to i ja wam dziękuję. I, jak już zapowiadałem, mam zamiar napisać własną interpretację tego mojego wiersza. Ponieważ spotkałem się tu na portalu z taką opinią, że interpretacja wiersza przez autora może zagrażać intuicji czytelniczej, to proponuję, żeby ci, którzy tak myślą tej interpretacji po prostu nie czytali. Ja ze swej strony uważam, że autor wiersza powinien być także uczestnikiem dyskusji o swoim wierszu, chociażby dlatego, że dla samego autora znaczenie jego poezji nie musi być wcale jasne, autor także może po upublicznieniu swojego utworu go niejako "odkrywać". Autor może także mieć świadomość, że jego autorska interpretacja własnego utworu wcale nie musi być jedyna i autorytatywna... .

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...