Kwietniem już kasztany

[wierszyki]

 

kobietą się staje, gdy
świadomym sercem
przytula miód płodu
niespiesznym dwuwierszem
i co by stać mogło się, a
niech nie stanie —
kobietą jest od dnia, gdy
płacze nad ranem


mężczyzną jest wtedy, gdy
zadrży o niego;
choć zrodzi się podział,
będzie jednak wspierał
i mostem żelaznym,
przetartym wymogiem;
gdy samcze są samce, on
ojcem mu drogim



k w i e t n i e m j u ż k a s z t a n y
jeszcze nie matury
kwitnące

 

 

Natasza Zylska "Kasztany"

 

 

Edytowane 18 Kwietnia 2024 przez agfka
już kwietniem/już kasztany (wyświetl historię edycji)

[MIROSŁAW C.]

@agfka Bardzo mnie się to podoba :) 

Pozdrawiam. 

[wierszyki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Słusznie to prawisz, bo sama nie wiem, co to

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mam kilka takich starych piosenek, co to się tak za mną ciągną. Dziękuję Mirku

 Dziękuję panom @Leszczym @any woll @MIROSŁAW C. za podobanie wiersza

[poezja.tanczy]

@agfka

Wybawienie, kasztan drogi

Hej, gdzie idziesz, i skąd masz te nogi

 

Wiersz na poziomie

Nie to co mój komentarz :)

 

Pozdrawiam miło,

M.

[wierszyki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No hej.

No może trochę "przerośnięty", ale czasem jakby trzeba się wypowiedzieć, bo zwykle to panowie tylko jakoś lubią zabierać głos w sprawie no. karalności za przerywanie ciąży, jakby wszystko od końca.

Tak sobie pomyślałam, że bardziej pasuje "rogi" niż nogi, taki sobie komentarz o obupłciowych ślimakach.

Pzdr :-)