Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

dopóki walczysz

Andrzej_Wojnowski
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Andrzej_Wojnowski

Andrzej_Wojnowski

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

Los mocno kopie znów twarzą w błoto

lecz szybko wstajesz i biegniesz dalej

nie chcesz ostatni dobiec na metę

 

maraton życia ciebie zachwyca

gdy słońce wstaje nowe wyzwanie

kochasz ten klimat

 

często porażki wcale nie męczą

znasz na to bardzo prostą receptę

„Dopóki walczysz jesteś zwycięzcą”

 

 

11
Deonix_

Deonix_

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za przypomnienie :) Przyda się :)

 

Mnie porażki męczą, niestety.

I wyzwań nie lubię, ryzyko podejmuję "kalkulacyjnie" i mając odpowiednie zabezpieczenia :)

Nie jestem człowiekiem zadaniowym. Zazdroszczę tym, którzy są, chociaż to też miewa wady.

A wiersz, że się tak wyrażę - adrenergiczny :)

 

Pozdrawiam

 

Deo

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      Blizny pokoju

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      @7system Ta różnica jednak zawsze przebiega wzdłuż jakichś granic, linii podziałów.   W wierszu dostrzegłem zanegowanie określonego etosu i chciałbym, żeby ta kontestacja była w minimalnym stopniu uzasadniona. Ostatnia zwrotka mogłaby być dobrym argumentem (wykorzystywanie patriotycznych uczuć przez toczących ze sobą wojny wielkich władców tego świata). W innym ujęciu wiersz (jego przekaz) byłby dla mnie etycznie nie do zaakceptowania, ale nie chcę wchodzić głębiej w spory światopoglądowe, bo to chyba nie jest właściwe miejsce.
    • kollektiv
      W kuchni

      Przez kollektiv · Opublikowano

      łapią nas skurcze  kiedyś spleceni teraz splątani stoimy nad puszką sardynek z gauloisem krążącym z ust do ust ponieważ inni nie istnieją nie ma odpowiedzi w otchłani a my jesteśmy ponad ciemność                                
    • Naram-sin
      Igła w stogu siana…

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Odezwij się zwyczajnym, nie wystrojonym na bal, nie kalkulatorskim i nie wizjonerskim słowem. (...) zacznij od rzeczy pospolitych, od tych rzeczy, które masz pod ręką, od siebie. To co powiedziałeś z żarłocznym patosem Gargantui, powiedz żargonem zwykłego głodomora. - Z. Bieńkowski, Ego (dla mnie ten utwór powinien być lekturą obowiązkową dla każdego poety).   I to nieprawda, że rymowanie kłóci się z współczesnością. Ponieważ jednak poezja rymowana ma długą tradycję w historii literatury i przeszła już przez wiele etapów rozwoju, istnieje spore ryzyko, że posługując się nią, będziemy szli po cudzych śladach i posługiwali gotowcami. A przecież Ty, jak każdy zresztą autor, chcesz (zakładam) wydeptywać własne ścieżki.     Zgadzam się z Tobą, ale pod warunkiem, że jest to dobrze zrobione, ze znajomością arkanów sztuki. Bo tak naprawdę nie ma konfliktu między formą a treścią, pod warunkiem, że ta pierwsza posłusznie służy tej drugiej.
    • otja
      Wspomnienie

      Przez otja · Opublikowano

      Mnie się te ciężkie przerzutnie podobają, brzmią jak gdy kto mówi pomimo szlochu, który przeszkadza w niespodziewanych miejscach wyrazić pełne zdanie.
    • Konrad Koper
      Tomik

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      Tomik ma 100 wierszy 99 moich i 1 czytelnika  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...