Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Cudzy słów

Lidia Maria Concertina
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Lidia Maria Concertina

Lidia Maria Concertina

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)
Świat się powtarza - nudą lub adrenaliną. 

Kolejne pokolenia wychodzą z mody
Czerwcowy szron. 
Chmury zmuszają do głębszej refleksji: "czy wziąć parasolkę?" 


Starannie się pakuję - w drogę donikąd.
To ciągłe: 'skąd,' w 'jakim kierunku'?

Dlatego właśnie tam jadę. 
Dłonie całe pokłute od kolców róży ... wiatrów. 


Wciąż jeszcze zastanawiam się, czy ponad dachami chroniącymi złote kominki i dywany z piór kryje się jeszcze jakieś człowieczeństwo. 
Człowiek? - ten z natury jest prostytutką. 
Pod którą tkanką znajduje się jego "ja"?

Nie wiem, pod którym narządem się ukrywa, ale ciężko coś wyczuć: przepuszcza przez siebie zbyt wielu ludzi. 


Myśli i serce przechodzą przez głowę jak przez zbyt ciasny golf. 
Przez resztę  ... przechodzą ci właśnie ludzie. 
Co się dzieje później?
Tworzą wspólny świat - przebiegają tuż obok dyskretnym truchcikiem...
Słychać jedynie chrzęst włosienicy. 
Jak oni wszyscy się wepchnęli w jedną?! 
 

Powtarzam:

Ok, jutro gdzieś wreszcie wyjdę. 

Na koniec... 

 

... świata? 

 

 

Edytowane przez Lidia Maria Concertina (wyświetl historię edycji)
4

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • bazyl_prost
      jesteśmy drzewami

      Przez bazyl_prost · Opublikowano

      pewnie też@violetta
    • Waldemar_Talar_Talar
      Poduszka wspomnień

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - cieszy mnie że poruszył - czyli zdał egzamin - dziękuje -                                                                                                               Pzdr.   Witaj - fajnie że ładnie - dziękuje -                                                                 Pzdr.                                                                  Witam - miło mi że obraz czytelny i emocjonalny - dziękuje  -                                                                                                          Pzdr.  Witaj - tak wyszło - a z tym blaskiem może masz racje - dzięki że czytasz -                                                                                                       Pzdr.                                            Witaj - ano taka jest - ale jest miła -                                                                 Pzdr.serdecznie. Witam -    Witaj - masz rację  - czasem trzeba bo można poczuć ulgę odnaleźć się -                                                                                                               Pzdr.serdecznie. @Kwiatuszek - @Posem - @Simon Tracy - @huzarc - dziękuje - 
    • Marek.zak1
      Na pustyni

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Ale możesz poruszyć emocjonalnie czytającego:). Pozdrowienia
    • Waldemar_Talar_Talar
      Trudno zrozumieć

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      @Posem - dziękuje - 
    • Stukacz
      Zima

      Przez Stukacz · Opublikowano

      Kończy się jesień, przychodzi zima, Brunatne liście pod dębem gniją, Smutny patrzę mokrymi oczyma – Jakiego wyroku i winą czyją?   Żegnam dzień szary, a jutro: Zimne powietrze, deszczowo, Znów dzień szary, i smutno – Choćby jedno pocieszyło słowo.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Asfalt od deszczu odbija światło, Łez nieba więcej wytrzyma – Mnie nie przychodzi to łatwo.   Z spuszczoną głową przez ulicę, Powłócząc ciężkimi nogami, Betonu krążki i kroki liczę – Sam ze sobą, godzinami.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Mokre powietrze przenika do głębi, Smutek serce gorące zatrzyma – Nie słychać gruchotu gołębi.   Dzień szary, smutek i nędza, Na strunie duszy rozpacz zagrała, W melancholii świat zapędza – Nadzieja nie przetrwała.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Nie policzę, ile złego przybyło, Dobro już się mnie nie ima – Serce smutne z bólu zawyło.   Zgubiona nadzieja, szklane oczy, Dni krótkie, noce nieprzespane, Życie jak kamień się toczy – Myśli szarością posypane.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...