Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jay po staremu - mocno, bez zbędnych ceregieli, prosto w gębę ale ze znanym wdziekiem i polotem! Trochę mi brakowało TAKICH właśnie wierszy ;-)

"ustawa nie przewiduje
- powikłań poetyckich" >>>> z właściwych dla mnie powodów kradnę ten kawałek ;-)

Poza tym - fragment z kwiatami - świetnie wkomponowany w treść, świetnie brzmi, a co najważniejsze - świetnie "znaczy"!
Starym zwyczajem (choć nie przyzwyczajeniem - uchowaj Boże!) - posyłam plusy!
POZDRAWIAM!

Opublikowano

czasami tak sie zastanawiam czy Cio, wybrani z Woli Narodu pisza nowe ustawki na poprawe złego humoru.
Ustawy nie przewiduje smierci bijącego serca, rozpaczy nad pierwszym siwym włosem. Poltyka jest twarda, bez zasad, bo to my ją tworzymy.

Za bardzo sie romysliłam :)

Moj komentarz bedzie z reklamy- celnie trafia w silny ból.

Opublikowano

Aniu, rozmyślaj się ile chcesz... Interpretacja może być bardzo szeroka :). Wiersz pisany pod wpływem bólu, dzięki, że się zatrzymałaś.

Pansy, głównie dzięki Tobie powstał, gdybyś mnie nie walnęła w łeb przez monitor wczoraj to bym się nie wziął za siebie, a tak mogłem się przypomnieć Towarzystwu ;)

pozdr.

Opublikowano

druda i trzecia strofa naj...tyle interesujących koneksji w tak małym wierszu..jednak mam wrażenie, że powstawał szybko, co nie znaczy ,że takie wiersze nie przekonują.pozdrawiam

Opublikowano

gdyby nie to, że mam dość cięty język pewnie teraz bym się zachwycała i może jakiś penegiryk na twoją cześć?...ale nie. widać pracę, porządek, słowotok pokonany- świetnie. ja- jako łowca słow składam odzielne gratulacje, ja- jako przeciwnik kwiatków w każdej postaci, zastanawiam się czy nie zmienić poglądow:) pozdrawiam

Opublikowano

Pansy, dzięki :)

Deli, dzięki. Masz dobre wrażenie, pisałem go wczoraj kilka minut, potem wrzuciłem na forum i udałem się spać :)

Arkadiuszu, dzięki. Wklejając miałem mieszane uczucia, cieszę się, że sobie zachowałeś :)

Samo Dobro, dzięki. Aż mi gorąco się zrobiło!! ;)

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1Bardzo dziękuję!  Czarnobyl to rzeczywiście mocny punkt odniesienia dla tego rodzaju obrazów. Dziękuję za komentarz i pozdrawiam serdecznie!  @huzarc Dziękuję za ten piękny, głęboki komentarz. To "ciche requiem" – tak, właśnie to.
    • @Berenika97  piękny wiersz, wzruszający, we mnie też jest, jak miłość, co zwycięża śmierć.  Tam wszyscy trafią, a my ich odwiedzamy- a ich nie ma tam na cmentarzu. Ich nie ma- są w Niebie.   Mieszkańcy są na delegacji w poprzednim życiu. Zostawili herbatę, która nie stygnie lecz gęstnieje i książki otwarte na stronie, gdzie bohater miał zrozumieć - lecz zdanie urwało się jak tętno.     "Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą zostaną po nich buty i telefon głuchy tylko co nieważne jak krowa się wlecze najważniejsze tak prędkie że nagle się staje potem cisza normalna więc całkiem nieznośna jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy kiedy myślimy o kimś zostając bez niego." (ks. Jan Twardowski)  
    • @lena2_ Cisza jako dawanie, nie branie – to odwrócenie perspektywy. Zwykle cisza kojarzy nam się z pustką, brakiem. Ty pokazujesz ją jako pełnię, jako ziemię, która karmi. Cisza nie ogłasza swojej wartości, po prostu jest płodna. Czasem cisza to po prostu przestrzeń, w której coś ważnego może się narodzić. Pięknie!
    • @Berenika97 To wiersz o miejscu pamięci, które nie chce już mówić, ale nadal przechowuje ślady istnienia. Widmo miasta, jako metafora wygaśniętej tożsamości. Proces ten nieustannie zachodzi unieważniając porządek świata, bo choć architektura miasta wydaje się geometrycznie spójna, to jest jednocześnie tłem dla chaosu zacierającego znaczenia. Pozostają pytania, a nie ma już odpowiedzi. Pozostaje ciche requiem.
    • Zainspirowany poczytałem w Googlach i znalazłem parę książek pod tym, czy podobnym tytułem.  Pierwsze skojarzenie to Czarnobyl, gdzie to tak wygląda, bo widziałem film, a w pamięci jest pewnie, jak piszesz.  Pozdrawiam serdecznie. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...