Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Luca Jakiśtam 

Tak, prawdziwa twórczość powinna być unikalna i swoista, bez kalki i matrycy. Choć tu jest niebezpieczeństwo popełnienia błędu stworzenia czegoś kompletnie niezrozumiałego dla odbiorcy (choćby jednego ;)). Więc jakiś balans między nowym a starym powinien być wg mnie zachowany. Chyba, że twórca tworzy tylko dla siebie:) 

No i rzeczywiście, to dylemat, jak ocenić coś, co jest zdecydowanie nowatorskie i nie ma punktu odniesienia. Wtedy chyba szósty zmysł :)

 

Tak, wyprodukować film a napisać wiersz to różnica. Choć siła oddziaływania wybitnego wiersza i filmu - chały to też różnica, bez względu na poniesione różnorakie koszty.

Żuławski miał pod górkę, ale też nie tylko chyba z artystycznych powodów, lecz charakterologicznych. Poeta może sobie być buntownikiem na maxa, filmowiec pracuje z wieloma ludźmi a to wymaga pewnych kompromisów. 

Również pozdrowienia 

 

 

 

  • 1 miesiąc temu...
  • 8 miesięcy temu...
  • 1 miesiąc temu...
Opublikowano (edytowane)

@iwonaroma

 

Dlatego pani bardzo źle pisze po polsku, a poprawnie piszemy tak:

 

Nie mają żadnych talentów, a kreują sądy o twórczości: o tym co jest dobre i co jest co złe.

 

Merytoryczna krytyka polega na tym, aby osoby piszące mieli możliwość rozwoju własnych talentów twórczych, jeśli ktoś jest odporny na jakąkolwiek krytykę - ciągnie za sobą innych ludzi w dół i tym samym: obniża poziom danego portalu literackiego...

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@iwonaroma

 

Jak najbardziej, proszę pani, można również pisać tak: osoby tworzące, otóż to: większość tutejszych osób to osoby pracujące i powinni pracować, zamiast: zaśmiecać ten portal śmieciami, dalej: osoby piszące i tworzące to z reguły osoby samodzielnie myślące pod względem teoretycznym i praktycznym - to także osoby walczące o własne przekonania, proste, logiczne i jasne?

 

Łukasz Jasiński 

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Łukasz Jasiński Rzeczywiście, w tytule nie stawiamy kropki jednak od pewnego czasu osoby (sic! ;)) parające się literacko (a nie osoby parający się) robią to, przypuszczam, że w celu podkreślenia, pewnego przytupu  (przynajmniej ja z tego powodu tej kropki użyłam). Język jest żywy i być może niedługo będzie tak, że osobnicy zamienią się w osoby. Czego Panu szczerze życzę, nie tylko gramatycznie.

 

I żeby Pan tak nie bił piany, bo to Panu długofalowo nie służy, choć na krótką metę może wydawać się Panu, iż jest nieco mniej znudzony.

 

 

Edytowane przez iwonaroma (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • pochichoczmy. opowiem historię biednego weneryka, który za opłatą udostępnia krasnoludkom pokryte szankrami ciało, robi za żywą ścianę wspinaczkową. postarajmy się nie pamiętać o grozach typu instynkt samozachowawczy, co sprawia, że nieraz czuję się jak zamknięte w klatce zwierzątko albo jak człowiek, w którego podczas sumy wlazł demon, kazał wyciągnąć z kieszeni noszoną od czasów harcerstwa finkę, wbiec na ołtarz i przyłożyć ją do szyi odprawiającego nabożeństwo księdza, po czym opuścił ciało opętanego (i co teraz? ocykasz się, biedaku, w samym środku szamba-tornada, nie chciałeś, nie ty zrobiłeś, nie wiesz, co jest grane, a tu nagle rzucają się na ciebie jakieś chłopy, obezwładniają). że bywa się rozkraczonym jak przejechana żaba, próbując złapać, spoić rozjeżdżające się wymiary. oj tam, jest dobrze. wiesz, przyśniło mi się słowo "wypoliczkowany". i nozdrza pełne krakersów. nie wiem, czyje. pośmiejmy się z tego.
    • @Alicja_Wysocka Dziękuję serdecznie. @Roma Również dziękuję, najserdeczniej!
    • @Marek.zak1 No wiesz... :)
    • ani kolorowa cerata ani biały obrus ba nawet bukiet polnych kwiatów   nie upiększy tak kuchennego  stołu jak najzwyklejsza kromka chleba   pachnąca polem wiatrem słońcem która nie mówiąc  do nas przemawia  
    • @Robert Witold Gorzkowski, @Jacek_Suchowicz,@Naram-sin,@Roma   Moja odpowiedź – z szacunkiem i sercem dla poezji (i poetów):   Dziękuję Wam wszystkim za ten głos w dyskusji - czytam z uwagą i sercem, bo każdy z nas przychodzi do poezji z innej strony, ale z tą samą wrażliwością. Nie piszę tego, by kogokolwiek pouczać czy oceniać. Wręcz przeciwnie - to, co mnie cieszy najbardziej, to że w ogóle rozmawiamy o warsztacie, o formie, o treści - bo poezja nie jest przecież tylko "czuciem", ale i "sztuką słowa". A jedno nie wyklucza drugiego. To, że dzielę się wiedzą o rymach, rytmie, akcentach - nie znaczy, że mówię komuś: "piszesz źle". Mówię raczej: "Zobacz - możesz pisać jeszcze lepiej, pełniej, świadomiej. Masz już serce - teraz daj mu język, który uniesie je wyżej." Rozumiem dobrze głos Roberta - czasem czytam tekst, który formalnie jest "nieskładny", a mimo to porusza - i nie chcę mu tego uroku odbierać. Ale to, że coś mnie porusza, nie zawsze oznacza, że jest poezją w sensie literackim - czasem to po prostu emocjonalna wypowiedź, poetycka impresja. I to też jest cenne, tylko... warto mieć świadomość, gdzie kończy się "słowo intuicyjne", a zaczyna "słowo świadome".   Bo świadomość to nie kaganiec. To światło.   Nie każdy musi pisać według reguł - ale warto je znać, choćby po to, by łamać je z premedytacją, a nie przez przypadek. Tak samo jak w muzyce: można zagrać ze słuchu, ale jeśli znasz nuty - grasz odważniej. Dlatego - dziękuję, że mnie słuchacie (tu kładę rękę na sercu i kłaniam się z wdzięcznością).   Ja Was słucham też. I choć jestem trochę taką „ciocią od rymów”, nie chcę być ani strażnikiem poprawności, ani recenzentem dusz. Chcę być tylko osobą, która pomoże słowom chodzić prosto - wtedy, gdy się potykają. Reszta należy do serca - i do poezji. Z serdecznością, Ala
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...